Ceylan gözlüm...
Bir bebeðin anne kucaðýyla ilk buluþmasý kadar huzurlu bakýþlarýndan mahrumum..
Avutamýyorum artýk içimdeki çocuðu...
Teselli vermiyor gönlümün göðündeki uçurtmalar..
Sensizliðe gebe gecelerin sabahýna mahkumum..
Tutuldum..
Unuttum senden evveli herþeyi.
Hani o çok bilmiþliðim varya.
Kahve ertesi bakýþlarýna gömdüm..
Dirildim dirildim öldüm.
Ve sanki sene millattan önce bilmem kaç...
Ateþi ben buldum ceylân gözlerine her bakýþýmda..
Tüm dünyayý dolaþtým.
Denizlere açýldým.
Yunuslarla yüzdüm.
Kuþlarla kanat çýrptým tâ uzaklara.
Geldim Anamýn sýcacýk kucaðýna sarýldým.
Sarýldým.
Sarsýldým..
Ýçimde sen.
Ýçin için sen oldum.
Toprak kokusu gözlerine her bakýþýmda.
Takvimler baþladý yeniden.
Mevsimlerim þaþmýþ
Günler karýþýk.
Zamanýn bi köþesinde unutulmuþum sanki
Eylülde lapa lapa yaðan kar.
Ocakta ateþ böceklerini kovalayan çocuklar
Bir mayýs sabahý döküldü tüm yapraklarým
Aðustos kapýdan baktýrdý
Aralýðý bekledi kumrular
Allak bullak bütün dünyam bir bakýþ aralýðýn
Ne havaya
Ne suya
Nede topraða
Ýçime düþtü cemre..
Ceylân gözlerin düþ/tü tüm benliðime..
Ve ben Allah’a bir kez daha þükrettim..
Bin kez daha þükürler olsun rabbim
Þahidim mucizene...
Ergin Kundakçýoglu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.