AŞİKAR BİR MASALIM BEN HAFIZ...

Yaðdým yaðmaladým evreni
Aþkýn kat izinde savsakladým özlemi
Derinlere dalmak hep iyi geldi bana
En çok dalamadýðým kýþ uykusunda
Sýzdým geceleri miskin bir þiirin yüreðine
Konup da vakitli vakitsiz
Uçtum hep uçtum, hafýz.

Kanayan ne yüreðim ne gece
Kandýðýmla sakit varlýðým
Aþký taþlayan kimse artýk hangi vakit
Serildimse varlýðýn düþkün bildiði
Ýlla ki aþkýn özlemi ile
Sarmaladýðým kanatlarýma
Doðacak gün misali
Kelebek þiirlerimle sevin sizler beni.

Þairlikten düþen payýma?
Haþa, ben þairlikten uzak kýblemde
Þiir gibi g/ördüðüm hayatý
Uyarladýðým sözcüklere
Ve sen hafýz:
Sen beni benden iyi tanýrsýn
Yoksa nasýl izah ederdim ben
Bu yazmadýðým fermaný
Döþemek adýna
Dökündüðüm ilham ve rahmetle de baþ baþa
Sabrýmý katýk ettiðim þu bilinmezlik yüklü
Ýçimdeki mabet.

Aþiyan bir masalým ben, hafýz
Henüz yazmadýðým o son masal.
Dibi yandý mevsimin ve sözcüklerin
En çok da yüreðimin
Ve iþte neyse benden arda kalan.

Rengim beyaz ve pembe
Ruhum karanlýk biraz bu gece.
Yalnýzlýðým kalabalýk bir meydanda
Kapýp kapýþa aþk ve sözcükler
Sunabildiðim her duygunun da hizmetine.

Gölgeme sadýðým
En çok Rabbime
Sevmeler ne ki hafýz?
Ben hep geçmedim mi kendimden?
En çok aþký teðet geçen gün ve gece
Ruhum yaldýzlý bir yolda
Savuruyorum yýldýz yüklü ruhumu
Avunuyorum yerli yersiz
Sevdalý bir rahmete dokunmak ne güzel, hafýz
Þakýyan sesinde bülbülün kaybolmak ve de
Ve iþte çiçek titrimle soldum yine
Þiirin nezdinde, hafýz.

Hem, hem: kuyrukludur benim acýlarým
Üstelik çifte kavrulmuþ yüreðimle
Her daim nöbette
Ben doðuþtan hayatýn emir eriyim
En çok kendime savurduðum
Binlerce buyruk
Söylemlerin nezdinde
Ölmekten de betermiþ hani içimde
Saklý o dehliz
Bir o kadar kâinatýn ta kendisi
Bir heceden mütevellit iken
Aþka tutuklu en çok nazenin
Bir güfte
Kulaklarýmý çýnlatan hani þairin esintisi ise.

Es verdiðim þu ömür
Nihayetinde esin kaynaðým oldu
Ýçimde saklý tuttuklarým
Yazmanýn verdiði o coþku ile
Tinimde aþk ve asalet
Asi olsam bile
Suskunluðum asil yüreðimden
Ýncitmeden sevip yaþadýðým ve yaþattýðým
Ne ise varsa yoksa tüm zararým da kendime.

Uydusu iken mehtabýn
Aslýnda içime dolan
O gaipten ýþýk ile
Serildiðim bir hutbe sadece O’nun bildiði
Ben ki bilinmezden çok öte.

Sosyal Medyada Paylaşın: