YOLDAŞLAR GİDERKEN

YOLDAÞLAR GÝDERKEN

Bu cuma sabahý kara haber aldým.
Elimde çatalla öylesine kaldým.
Yanaklarýmdan sýzan ýlýk yaþlarý,
Silebilmek için gidip mendil aldým.

Hattýn öbür ucundaydý o Nurettin,
Dedim, arkadaþým sen bana ne ettin.
Ýkimiz birden de aðlaþarak sorduk,
Ey Gani, "bizi býrakýp nere gittin ?.."

Oturup elimi kolumu baðladým.
Sessiz halde uzun uzun aðladým.
Her anýmýz geldi, gözümün önüne,
Þu yorgun yüreðimi hepten daðladým...

Henüz daha yeni yapmýþ iken çayý,
Býraktým öyle, yapmadým kahvaltýyý,
Yoldaþlarým da bir bir çekip giderken,
Ne yapayým dostlar, ben bu boþ Dünya’yý?

Düþündüm " Ey Abdulgani Sarýkaya,
Okuldan eve, her gün giderdin yaya.
Bulduðun her fýrsatta, öðretmenleri,
Hemen davet ederdin, akþama çaya.."

NAFÝZ TANÇAÐLAR
11.12.2020 C.08.20
K.Çekmece/Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: