söylemem, kanatlarýmýn deli divane , uzaðý yakýn eden, çýrpýnýþýný, söylemem, günü mevsimlere , sabahlarý, baharlara, kahveleri, gülleri solduranlara, öðlenleri, kaynar kazanlarda, dolup boþalan buðday benizli yazlara, akþamlarý, solup dökülen sonbaharlarda, ayaklar altýnda ezilen, ömrün törpüsü, rengarenk yapraklar,kýyýr kýyýr kulaðý diþler, hele bir de geceleri vardýr ki, o, bütün bölümlerin tamamýný , ham tavanda döven, hem de dövülen kime , kimine, kar, boran, dolu, saðanak, kara kýþ , herkesin kýþý, gecesi, belki ecesi farklý, kimi düþ, kimi gülüþ, kimi hayal kýrýklýðý, söylemem, bölerim aðrýmý, böldükçe aðrým büyür, ben yine de söylemem, geceye , üstünde gezen yýldýzlara, için içini üþüten kýþa, ayaza bile , söylemem, kýþ derim, bakýþ derim, yakýþ derim, olmadý nakýþ derim... Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.