Derviş ile Bilge

1

YOLA ÇIKMALI

yola çýkmalý dedi derviþ:
bir sýr var bilemediðim
çözemediðim...


gitti...
uzun yollardan sonra rastladý
o köyün yaþlýsýna
bilge meraklý:
’yolculuk nereye? ’
derviþ sabýrsýz:
’dünyanýn sýrrý ne? ’

bilge güldü:
ben bu topraklarda otururum
dünyayý bilemem ki!
ben kendimi bilirsem
en bilge olacaðým...



2

ÜZÜM BAÐLARINDA

yürüdüler...
daðýn soðuk rüzgarlarý vurdu yüzlerine
üþüdüler...

odun parçalarý gördü derviþ
çorak topraklarda;
þunlarý toplayýp yakmalý bir kuytuda

bilge güldü;
burasý bir üzüm baðýdýr;
bakma kuru dallarýn sýcaklýðýna.
baharda yeþerecek
yazýn meyve verecek...
sen hiç sustuðuna þahit olmadýn mý bilgenin,
sen hiç durmadan konuþanlarýn
güzel konuþtuðunu duydun mu?

üzümün bilge halidir bu kuru dallar...


3

SEVGÝDEN

oturup bir çýnarýn altýna
daðlara baktýlar.
sevdalýlarý ayýran o heybetli daðlara...

ne yapýyorsak sevgiden yapýyoruz
dedi derviþ.
acýtýr sevgi bu yüzden...

bilge baktý;
acýlar sevgiden deðil
bencilliðimizden gelir;
en çok kendimizi sevdiðimizden...


4

ATEÞ VE SU

kalktýlar ulu çýnarýn altýndan
indiler bir derenin kenarýna.
soðuktu su, akýyordu
dokununca yakýyordu...

derviþ, bilgeye baktý
söyleyecek sözü mutlaka vardý

su gibi olmalý insan
öyle sakin...
bir þeyler getirmeli geldiði yerlerden
kirlenmemeli.

ateþ gibi olmalý
ýsýtmalý.

su ise taþmamalý
ateþ ise yakmamalý!

unutma;
su ateþi söndürür
ateþ suyu buharlaþtýrýr...

insan dediðin
kaybolmamalý ...


5

AYNA

derviþ derenin kenarýnda
kendine baktý uzunca
dedi __ ayna gibi dere
bak þu yüzümdeki kedere

bilge dedi __ ayna sensin
kederli bakýyorsun ya
öyle görür, görünürsün.
zaten karanlýktýr dünya
sen aydýn ol!


Ufuk Bayraktar

Sosyal Medyada Paylaşın: