KUM MİSALİ...

Bir sürahi dolusu i mge ýsmarladý gece
Yüzü suyuna hürmeten umudun
Devasa bir rahmete tutunduðuna binaen
Açtýðý her paranteze saklandý bilip bilmeden
Bazen gözü seðiren bir þiirde
Ýçinde saklý eflatun güneþi býrakmamacasýna sarýldýðý
Yemin Billah geceydi huzurun saklý sesi.

Bir nesirdi kimi zaman yýldýzlar
Sökün eden varlýðýnda saklý bir hezeyan
Tutuklu diline hükmeden sadece kalem
Elbet matemin izini sürdüðü gün ve gece
Kavrulan sözcükler eþlik eden niyazýndan
Taþan hüsran:
Rabbine sadýk illa ki
Az buçuk büyümeyen o çocuk
Ki kimi zaman nutku tutuk
Bir derviþ gibi
Salýndýðý evren…

Ne hümayunu idi ömrün
Ne huzura uzanan
O melun yürekte saklý
Varsa yoksa ihaneti ömrün saklý tuttuðu
En çok da neþriyatý söyleyemediklerinin
Kum misali dökülen varlýðýndan yana
Yokken umudu.

Göðü yaran bir þimþek
Temennisi deðildi oysa
Sözcüklere dokunan nice yürek
Ýþte sarkacý idi umudun anbean
Rabbinden dilediðine
Sahip olmaksa en azýndan
Varlýðýný sermiþken þiirin dizelerine.

Baðcýklarý çözüldü ruhunun
Kurþun kadar aðýr kimi zaman
Hüzzamý bazen kýrýk notalarla efkâr daðýtan
Gönülsüz mizacý seyrüseferinde yarýnlarýn
Dünse hem kýyýma uðrayan
Günde ne varsa saklý kýyamý mümkün
Bilinmedik bir zamanda
Doðacaksa güneþ ilk kez onun nezdinde
Savrulduðu þu evrende
Neyse izini sürdüðü bilinmezin suretinde
Sure tadýnda bir ömür müydü ufkun saklý mizacý?

Yerle yeksan olmuþ ömrün kesilen faturasý
Elbet öde öde bitmedi bitmeyecekti de
Geceye veda eden þiirine yaslandý
Þarkýlarýn edasýnda solan geceden sýzan bir sýzý ile
Kifayetsizliðin sarnýcýnda bir su damlasý kadar
Ufacýk varlýðýna dokunan hüsrandan baþka
Neyi vardý?

Sosyal Medyada Paylaşın: