BANA GÖRE SEN

Sýkýlmýþlýðýný fena halde anlýyorum.
Bir aydýnlýk arýyorsun karanlýk içinde.
Bana sorarsan ben de bilmiyorum.
Ve nedeni de akýl almaz bir biçimde,
Gizemlerle sýnanýyor.
Sanki benliðim de yanýlýyor.
Ne dengen renkten sýyrýlmýþ,
Ne de renklerin denginde.

Gizemli olmak mühim deðil.
Mühim olan þeye de gelince:
Ýçinde saklý olan bir karanfil,
Sana kötüyü öngören düþünce.
Kokusu taa uzaklardan da gelir.
Bu böyle sürüp gider...
Kimisi buna döngü der;
Kimi de der, dönence.

Sana seni anlatmaya çalýþýyorum.
Az ya da çok naçizane.
Bu dünyanýn tüm güzellikleri,
Ve seni bunaltan tüm kötülükleri,
Belki de ayný þeyler,
Belki de deðil.
Bu gizemli bir bilmece.
Ve sen sadece sanýyorsun ki:
Hayat hep dayanýlmaz olacak!
Ama gerçek þu ki yanýlýyorsun.
Ve bu yanýlgý büyük bir iþkence.

Nefis insana nefis gelir.
Tadý güzel olan çoðu þey gibi,
Zararlý ama lezzetlidir.
Ve güzel olan her þeyde,
Kötülük sinsice gizlenir.

Sen býrak þu dumanlý havalarý.
Suyun bulanýklýðý umursamadýðý gibi,
Umursama gitsin, insanlýðý.
Ama su olacaksan evvela;
Akarsu olmalýsýn.
Duran su da bulanýklýk,
Uzun sürer, bunalýrsýn.

Gözlerinde gelecek hep aydýn olsun.
Güzelliklerle dolu kalbine de selamlar.
Az önce de dediðim gibi,
Sana seni anlatmaya çalýþtým.
Ve ortaya çýktý bu güzel kelamlar..
Sosyal Medyada Paylaşın: