KARIŞIK PİZZASINI AFİYETLE YİYEN GECEYE SELAM.

Suratlarý bir karýþ Anýlarýmdýr;
Oturmuþlar, adý konulmayan mevsimin orta yerine.
Kulaklarýma üflemekteler unutulmuþ bir türküyü.
Bölük-pörçük nefeslerimden bana fayda yok.
Bulamýyorum, kaybettiðim yollarýný
Zaten adresini terk etmiþ o güzelim aþk büyüsü.
Bir bit yeniðinin olduðu muhakkak
Durup dururken nereden çýktý bu umutlarýn göz kýrpmalarý.
Ateþ gibi yanýyor, ensemdedir hüznün þaplaðý.
Alaycý Kýrýtarak önümden geçen
Yalancý sevgilerin fener alayýný,
Kendinden bi haber bakire duygulardýr,
Seyrediyorlar pencere kenarýnda.
Sonbahar yaðmurlarýnýn dallarýndan kopartýp,
Üzerime yapýþtýrdýðý kuru yapraklardýr,
Yýldýzlý apolet oldu hüzünlü omuzlarýmda.
Bu saatten sonra kapýmý çalan kimdir hýþýmla.
Baþýboþ sokaklarýn içlerini doldurdu, kimsesizlerin sigara dumanlarý.
Bilinmeyen adýmlar, sanki engerek yýlan hýþýrtýsý.
Gecenin geç saatleri,
Ýpini Koparmýþ Duygulara zorla dinletiyorlar
Derbederlik Senfonisini.
Oturmuþ tahta masasýna, gerinerek yudumluyor kallavi kahvesini,
Yalnýzlýðýmýn en katmerlisi.
Kafaný kaldýr da deformeli yüzüme bi bak.
Biraz dertleþelim Piyer-Loto kahvehanesi.
Sýrýlsýklam sarhoþ, darmadaðýnýk notalarýný ipe sermiþ
Aðýr aheste akþam ile kucaklaþýyor Hicaz Peþrevi.

(14.1.2012 tarihli-10.Þiir Kitabýmdan)















Sosyal Medyada Paylaşın: