I
Anarþist çýðlýklar, yasaklý sözcümler var dilimde
Övgüler, sövgüler yok kelimelerimin kambur sýrtýnda
Bir devrimin manifestosu,
Bir bildirinin sadeliði kadar yalýn ve çýrýlçýplaktýr telaffuzunda tükendiðim sözlerim.
II
Oysa…
Seni seviyorum. Seviyorum iþte diye baðýrabilsem,
Yedi iklim, yedi cihana duyurabilsem
Belki durur dünyanýn baþýnda dolanýp duran bu çirkef oyunlar.
Belki yarýna çýkarým, daha büyük bir umutla,
Belki Yeni Dünya’yý keþfeden ilk göz gibi yeniden keþfederim seni.
Bunca kin, bunca nefret,
Türlü türlü halleriyle, bunca acý dolu zamansýz ölümler, durur belki de.
Belki de yazgýsý deðiþir bahtý karalarýn.
Bilmem, bilinmez.
Belki.
III
Düðümlenmese harfler boðazýmda
Takýlýp kalmasa imkânsýzlýklarým yok yere ziyan aklýma.
Avaz avaz baðýrabilsem seni
Bir muzaffer ordunun, onurlu neferi gibi, çýðlýk çýðlýða haykýrabilsem ismini,
Paramparça olur bulvarlarýn heybetli kocaman camlarý
Daðýlýr belki de yüzbin ton aðýrlýðýyla baþýmda duran kasvetli sisler.
Belki de yýkýlýr kemersiz mavi kubbe, kim kalýr altýnda,
Bilmem,
Bilme…
IV
Sen…
Ey;
Ütopyamýn kayýp ülkesinin saklý sultaný,
Binbir gece masallarýnýn buðu gözlü ceylaný,
Ýçimdeki gel-git harelerinin yakamoz yüzlü çiçeði.
Bilme…
Kaç daraðacýna,
Kaç kahrolasý ölümlere,
Kaç demir leblebi, çelik çekirdeðe bedeldir gözlerin.
Bilme.
Sorma…
V
Görme…
Ýçimdeki yerinin eksikliðini.
Her yüzüne bakýþýmda, sana ulaþamamanýn ezikliðini,
Bir býçak yarasý gibi kanayýp durur döþümdeki hasretini
Bin bir kýrýkla, acýlar içinde, ellinin yokluðunda boþa çýkan elimi görme.
VI
Gammazcý yaným, avaz avaz beni teþhir ediyor kalabalýðýnda kaybolmuþken sensizliðinin
Bir cinayet iþlemiþim gibi,
Bir cana kýymýþým gibi,
Metropolün garýnda patlayan bombanýn pimini ben çekmiþim gibi
Seni seviyorum diye,
Aðýr veballi bir günahmýþ gibi
Sevdamý, boyunduruk gibi takarak boynuma,
Sokaklarda parmaðýyla beni iþaret ederek çýrýlçýplak teþhir ediyor yalnýzlýðým beni.
VII
Açýp okudum sana, bana dair bütün kitaplarý.
Kebirinden, cebirine kadar yasaklýyor seni bana yazýtlar.
Daha icat edilmemiþken kalem,
Piþmiþ topraðýn karnýna kazýnmýþ, bana dair reddiyen.
Görüyorsun ya gülüm
Gammazcý sensizliðim teþhir ediyor beni yalnýzlýðýma.
Vuruyor sýrtýmdan beni
Devþirilmiþ bunca hüzün dururken alnýmýn ortasýnda
Günün ýþýklarýnýn camý kýrdýðý gibi
Kýrýyor töreler umutlarýmý.
Varsýn olsun be gülüm,
Kýrýlmýþ, daðýlmýþsam da senin ayaklarýna daðýlayým
Seni sevmek yoksa nüshalarýnda
Bütün kitaplarý yakmalý
Ve kýrmalý bütün kalemleri.
Alim EKEN
Mayýs/2008 - ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.