Ey þair!
Þairim diye yola çýkmýþsan eðer unutma
Yalnýz þövalyesin artýk
Küsme yalnýzlýðýna dert etme sakýn
Sahte gülücüklerini halkýn el çýrpmalarýný
Umursama asla aldanma.
Ýkiyüzlü yalan dünyanýn maskeli balolarýnda
Tenkit edecekler, yereceklerdir seni bil!
Solmasýn duygularýn dallarýnda
Her daim tomurcuklansýn taze filizler
Ruhunda açsýn çiçekler.
Bu yola baþ koydunsa artýk
Baðýrmaktýr karanlýklara görevin
Bir elinde meþalen, bir elinde kalemin
Parlasýn ýþýðýnla keskin kýlýç!
Girmesin kýnýna hiç.
Dünyanýn tatlý sahte þehvetleri hazzýna
Kapýlarak sevdalý þiirler yazacaksan
Divane þaire çýkacaktýr adýn
Unutma ki...
Ýþte bu yolda þimdi çuvalladýn.
Takvim yapraklarýnýn solduðu,
Savrulduðu zamanda
Vakit hýzlýca akýp, vardýðýnda menzile
Gözlerin düþse dahi zifiri karanlýða
Korkma!
Rehberin yoldaþýnsa melekler
Þiir sofrasý kurmuþlardýr ozanlar
Çalsýn sazlarýnda naðmelerin
Geliþin kutlansýn.
Ýlkbaharýn güneþi sýcaklýðýna denk
Okunsun ýþýltýlý þiirler
Ak gerdana dizilsin incileri
Sen ki! Ey yalnýz þövalye...
Ufkun kýzýllýðýnda mest olsun yar gamzeleri
Emsin!
Batýrsýn güneþi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.