Halka kýlýç çekenlerle,
Ayýrdým yolumu dostlar.
Kul hakkýna çökenlerle,
Ayýrdým yolumu dostlar.
Ýsmini çizdiklerimle,
Kalbime yazdýklarýmla,
Oturup, gezdiklerimle,
Ayýrdým yolumu dostlar.
Mangalda kül koymazlarla,
Ýþ ve sözü uymazlarla,
Menfaatsiz duymazlarla,
Ayýrdým yolumu dostlar.
Keþke yok ki olsun tasa,
Yazýlý olmaz her yasa,
Hem üstünü basa basa,
Ayýrdým yolumu dostlar.
Çizgisinde durmazlarla,
Yolu bize varmazlarla,
Yara deþer, sarmazlarla,
Ayýrdým yolumu dostlar.
Güven temelden çökünce,
Umut gözyaþý dökünce,
Usumda þafak sökünce,
Ayýrdým yolumu dostlar.
Bundan böyle eski yoldaþ,
Ayaðýna deðmesin taþ,
Ne kardeþiz, ne arkadaþ,
Ayýrdým yolumu dostlar...
Özcan ÝÞLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.