Heykel kadar hissiz, sessiz olsa da,
Her yüreði yakan bir bakýþ vardýr.
Ýnsan çok bunalsa zorda kalsa da,
Her çaresizlikten bir çýkýþ vardýr.
Büyük bey, küçülür büyür, küçük bey,
Cümbüþler gülerken, inler durur ney,
Hayat yolunda yok zahmetsiz bir þey,
Her yolcu önünde bir yokuþ vardýr.
Hep beþikte baþlar, mezarda biter,
Duymadým diyeni; "istemem yeter,"
Makamlar, servetler burnunda tüter,
Her umuda sýðmýþ bir çok kýþ vardýr.
Gözümüzün feri tam sönmese de,
Hazza olan istek hiç dinmese de,
Ölüm gönlümüze çok sinmese de,
Her canlý hücrede bir çöküþ vardýr.
Âdemoðlu durma! Koþ git, yoluna,
Çýkmýþken sahneye devam rolüne,
Nefes nefes güç ver yaþam yeline,
Her anda cezbeden bir nakýþ vardýr.
10 Aralýk 2020 Yenimahalle - Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.