ŞU ÂLEM
ÞU ÂLEM
Aslýnda elem sunan, bir þiþedir þu âlem,
Güneþ de dolduruyor, kadehini dem be dem,
Sanýrsýn ki bir saki, sunuyor sana zemzem,
Gözyaþý elem keder, çiledir kalbe dolan.
Mazinin ahengidir, kývrým kývrým kývrýlan,
Kumsallara iþlemiþ, izini sanki yýlan,
Rüzgârýn kýrbacýdýr, tepede ýslýk çalan,
Engin kum denizinde, iþkencedir kaybolan.
Yükünü tutmuþ çoktan, yola revandý kervan,
Bir baþkaydý gökyüzü, bayram yeri asuman,
Bir bölük bulut idi, ol yetime sayeban,
Hak yolun yolcusuna, Resuldür rehber olan.
Sýr olan varlýðýný, ne bilen var ne soran,
Þirk gayyasýna düþmüþ, tapýnakta taht kuran,
Tek Allah’a imandýr, dil ucundaki duran,
Firavunun cesedi, küfürden geri kalan.
Gözütok elbet ben de, yaratanýn kuluyum,
Ýnanana sunulan, müjdelerle doluyum,
Þükranýmý zikreder, aldýðým her soluðum,
Bir tek Allahtan baþka, yaþanan dünya yalan.
05. 12. 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.