BİR ŞİŞE SİGARA

Gökyüzü çirkin bir masmaviydi
Yollarda birkaç öðrenci dolaþýyor.
Mavi elbiseni giymeni istiyorum.
Ben derse filan giremem artýk.
.
.
.
Herhangi bir günkü gibiydi sanki
kolunun altýnda kitaplarý,
yeþil kazaðý,
siyah eteði ile
Yüzünden kaygý duymuþ olduðu halde,geldi yanýna.
.
.
.

Ýyiyim,bu... bu...
askerdeyken aldýðým yaranýn yerini göstererek,
arasýra böyle sancýr da,
-
.
.
Gözleri üzüntülüydü bana bakarken,
kolundaki sigara yanýklarý
su damlalarý gibi konmuþtu.
.
.
.
Bir an düþündükten sonra gözlerini yumdu,
arkasýna yaslandý,
Saçlarýný geriye iterek kaþlarýný çattý.
.
.


Kitabýndan anlamsýz sayfalarý çeviriyor.
Kýrmýzý kalemle çizilmiþ anlamsýz formüllere baktý.
Þehrin içinden geçip nehre kadar yürüdük.
Nehir mavi deðil,
donuk çamurlu bir kahverengiydi.
.
.
.

Salkým Sokaðý Köprüsü’nün demirlerine dayanýp sulara bakarak bir sigara yaktý.
Kitaplarý sigaradan her nefes alýp verdiðinde tek tek nehire atýyordu.
.
.
.

Kýzý omuzlarýndan yakalayýp gülümsedi.
Aferin.
Ýþte böyle olmalý dedim.
Sen hiç üzülme.
Derin bir soluk aldý.
.
.
.

Son bir gülümsemeden sonra kýz güneþin altýnda yanan yola doðru yürüdü.
Saçlarý altýn gibi parýldýyordu.
Binanýn köþesinde kaybolana kadar arkasýndan baktým...
.
.
.
Uzaklarda bir arabanýn fren yapmasý bir an ürküttü kendisini.
Ormanda bir kuþ sesine benziyordu bu.
.
.
.


Cansýz bedenini görünce dünya baþýma yýkýldý.
Sessizliði kuþ kanatlarý bozdu.
.
.
.

Bir silah sesi iþitildi,
kulaðýným dibinden výzýldayarak bir kurþun geçti.
Tüfeðimi omzuna kaldýrdým.
Niþan aldým ateþ ettim.
Kuþlar kaçýþtýlar.
.
.
.
.
Sonra birden bir silah düþtü yere.
Meðer hepsi mutsuz ve hayata küskün bir hayaldi.
Nöbet deðiþimi için fosforlu saatime baktým.
Saatin üstü sigara külü ile bezenmiþti.
.
.
.
.
Nöbette sigara içmek yasaktý.
Sigara içmemiþtim eminim.
Nöbet kulesinin 50 metre kadar kuzeyinde anlam veremediðim
bir karanlýk belirdi.
.
.
.

Kýz, sigaranýn yanan ucunu kendilerine döndürerek,
karanlýktan turuncu halkalar çizmeye baþladý eliyle.
Sonra sigarayý aðýr aðýr salladý, kulaðýna,
.
«Sen benim kölemsin,»
.
diye fýsýldadý.
Her dediðimi yapacaksýn!
.
.

O kadar cana yakýndý ki  gülümsemesi.
Sigaradan her nefes çekiþte sarý saçlarý ve iri kahverengi gözleri aydýnlanýyordu.
Sað elimi kendine doðru çekti
Küllüðüm yok kusura bakma !  dedi.
.
.
.
Yere atmak istemiyorum sonuçta sen temizliyorsun.



Hakkari_Çukurca_30
Sosyal Medyada Paylaşın: