Akþam bildiðin akþam
kafiyeler düþer kale’mim’e serdengeçti
tütün üþür yarasýz acýlarýmda
telmiyeler dökülür
zamanýn ikramsýz ilacýndan
düþümü gerçeðe sardým
gerçeðimi düþe
ahki, içimin makberinde
bir benden bir ben geçti
kim yazdý bu hüzün kasvetli þiirleri
itiraf ve giz’emin koynunda yatan
kimin bedeni
üþüyor ses tellerim
titriyor çýðlýðým
söyle içimin yabanýl hýçkýrýðý
kim aldý böyle benden beni..
kaygýsýz þilteler eskir
uykuya yabancý
uykuya dilsiz yataðým
kirli gölgeler ç’ekilir zifrin koyu tabakasýndan
s’isli mahzen vaktidir ey içimin þuuru
boyununu bük
konuþ yanýk dudak alfabesinden
Ne seni düþündüm
Ne unuttum hepten
Son bir þiir daha tavsiye etti zaman
Nemrudun kulaðýndaki kir gibi zifiri
Yan yerimde son ritüelini oynuyor meczup
Gel gör ki;
Artýk akþamlar sabah
Sabahlar akþamdýr
Bilinmez lisanýma biriken her söz
Ahtan öte ahtýr
Dünyamýn sýr duvarý
Rüzgarla devrili duran
Biçimsiz bir serhattýr
Cismi leyla mezhebi mecnun
Viran yerde tenha dokunuþlar okur mazi
Yaz muallak bir romandan çalýntý efsun
Ey benim kutsal kentimin yitik baharý
Teninin yortusunda kayboluþlarýmý ara
Ara ki adanmýþ bir berceste býrakayým
Anlamý giz yerimde infilak edecek
Bir sâlâ içselinde tutuþur efkârý naðmeler
Eller ayaklara veda ederken
Aþkýn ölümsüz vatanýnda bir öksüz aðlar
Meyyiti topraða teslim eder
Sûcut ile sývar alnýný
Bakar ardýndan melul, melul...
Aþk ölüyor mezar sokaðýnda kýyama kalk
Ey sevda taciri, tasvir et acýný,
yak aðýdýný yak yana, yana...
Nuray AYHAN...
16.01.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.