Minik kuþun biri, kanatlarý ýþýl ýþýl kuþa, bir sýr fýsýldar! Sýrrý iþiten kuþ heyecanlanýr ve bülbüle koþar…
- Pardon bayým!
- Ben mi?
- Evet… Evet siz.
- Buyurun madam.
- Duyduðuma göre þairmiþsiniz!
- Yo! Yanlýþ anlamýþsýnýz. Ben yalnýzca, yürek emekçisiyim.
- Orasýný bilmem ben. Bana öyle söylediler.
Adam tebessüm eder. Bayan da sözlerine devam…
- Hem de bana, hafiften yanýkmýþsýnýz! Merak ettim sizi, nefesinizi, yüreðinizi! ‘’Seni seviyorum’’ demeden, þairce Nasýl dillendirirsiniz, bana olan hislerinizi?
- Bakýn madam, Þimdi ben de merak ettim, ortak gevezemizi!
- Siz sualime yanýt verin. Ýþitmek istemiyorum gevelemenizi! Belki o zaman ele veririm; Önce göreyim bir cesaretinizi…
- Baþlýyorum o halde madam, madem aldým icazetinizi!
Ýçimde kanat çýrpýnýþlarýný duyumsadýkça, Ruhum gýdýklanýyor. Gülümsüyorum…
- Eeee! Hepsi bu mu?
- Ve… Seni gagandan öpüyorum, kalbimin kuþu!
Antakya, 05 Aralýk 2020 Ali Asafoðullarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.