Eylülde hazan olur derler. Gün batýmýnda yüreklere özlem yayýlýr. Sararmýþ yapraklarý býrakýrken aðaçlar. Akþamýn karanlýðý hüznümü harlar. Bahardan kalma ķýrýntýlarý süpürür sonbahar,
Sabahýn þafaðý sökerken üzerime. Karanlýk geceden kalma düþüncelerim. Yürekde korlanmýþ sevdamýn üzerinde demlenen çay, Dinmeyen aðrýlarým; hiç bitmeyen sancýlarým; Umudunu yitirmiþ hayallerimin hezimeti var.
Sýzlanmam; umut ettiklerimin olmayýþýna. Yinede beklerim bir sonraki baharý, Renk renk çicek acsýn boy versin umutlar. (m.külte 2020 eylul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmetkülte Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.