Ve
Arz-ı Hâl…
.
Konuþamaz asla ayný lisaný,
Bir araya gelse dördümüz bizim…
Boðduk ihtirasla aklý-izaný,
Nasýl bitsin böyle derdimiz bizim…
.
Üzümünü yeriz, baðý sormayýz,
Helale-harama kafa yormayýz…
Ýkaza-öðüde deðer vermeyiz,
Erdem mezarlýðý ardýmýz bizim…
.
Hurafe kurbaný duruþ eðreti,
“Kâfire” kaptýrdýk hýrsý, gayreti…
Bozar bizi çaðdaþ ilim, öðreti,
Silahsýz eðitim ordumuz bizim…
.
Çok sevdik nedense parayý-pulu,
Þu üç günlük dünya kime tapulu?
Nefsin esiriyiz, güçlünün kulu,
Kendi içimizde kurdumuz bizim…
.
Kulaðýmýz saðýr, gözümüz þaþý,
Kar etmez saðduyu felcine aþý…
Kem düþler günahkâr hazlarýn aþý,
Münafýk çýktýmýz, girdimiz bizim…
.
Kaderi yaþarýz, gelince lafa,
Müptelayýz lakin hile, hilafa…
Allah’la düþülen her ihtilafa,
Mazeret üstüne virdimiz bizim…
.
Kanundan ürkmeyen talanlar bizde,
Doðrudan korkmayan yalanlar bizde…
Her makamdan kaval çalanlar bizde,
Nüfusta küsurat merdimiz bizim…
.
Fitne-fesat kanal kanal dolaþýr,
En ücra köydeki halka ulaþýr…
Her beyne siyaset kiri bulaþýr,
Düþer þer seline ferdimiz bizim…
.
Ecdat yadigârý bu kutlu diyar,
Olmamalý Türk’ten baþkasýna yar...
Varsa arzda bir yer cennete ayar,
Þüphe yok ki o da yurdumuz bizim…
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.