AMEL DEFTERİ...
Düþlerin bir rengi var mýydý sahi hafýz?
Ya, ben ne renktim, söyle ve düþmekle
Düþünmek arasýnda gidip geldiðim…
Düþ mevsiminde çatallý sesi rüzgârýn
Ve göðsümde kocaman bir pencere:
Ýzahý yoktu iþte olup bitenin
Bense adeta þaþkýn bir vecize.
Israrla yaþadým.
Ýman gücüme sadýk bir yalnýzlýktým.
Bir o kadar kalabalýk
Mevsimin tutuþan eteklerinde aþký tavaf eden
Devasa bir kelebek
Matemin rengini giydim
Rengimi özenle sakladým
Gizimi sürdüm ve bir girift hece olmalýydý
Haletiruhiyemde kopan fýrtýna
Fýtratýmda sýðdýrdým ben tüm düþleri:
Kuramadýðým hangisi ise ýsmarladým ruhuma
Gönül gözümde açýp kapanan her hece
Ve iþte ihmal ettiðim bir varlýk ki
Ne ketum ne vurdumduymaz
Varsa yoksa içindeki çocuða sadýk ve âþýk.
Rüþtümü ispatlamamýþken hem
Oysaki asla kem küm etmediðim
Ve kilit noktasý
Elbet girizgâhta saklý þifre
Oysaki sona geldim diye
Acele ile kurduðum bir denklem
Yoksunluk ne ki hafýz?
Varlýk denen mademki ket vurulan bir mutluluk
Uðurumda sözcükler
Mutabýk kaldýðým bir kader
Gelen ya da giden
Ama kalbimden tek gitmeyen.
Andýkça Rabbimi
Katýk yaptýkça ömrümü
Kazan kaldýran o çeþni baþý
Ne de olsa yoktu artýk hayatýn tadý tuzu.
Bir yitimse neþreden
Bir yudumsa mutluluk düþlenen
Bir rota ise saplanýp kaldýðým
Hele ki yok mu içimdeki o izdiham?
Kaç kareydim ben?
Kaç üçgen?
Kaç daire?
Merkezim sapladýðým bir pergel
Yaza yaza delik deþik ettiðim kâðýt ve de.
Özlemdim ben kendime.
Özneydim ben ama çok gizli bir özne.
Özenle yaþadým ve sevdim
En çok da matemi
Görünen de öte mutlu kalmayý beceren
Bir seyyah ki gezinen
Mevsimden mevsime
Bazen etekleri zil çalan rüzgâr
Isýnan mevsimden geride kalan
O nem
En çok niyaz ederken
En çok severken
Mutluluk bile aðlatabilen.
Sözcüklerim ve ben
Künefe tadýnda bir i mgeyi þerh düþen
Þekeri fazla kaçmýþ bir tatlý gibi
Acýsý bol bir özlem gibi her halükarda kendine
Kendimsiz bir kendi
Kerameti neydi sahi evrenin?
Kimse devinen
Tek lokma yeterdi içimdeki çocuða
Bir de hüzün hýrkam
Elbet katýksýz bir hayal gücü
Ön sözü olmayan her duygu
Elbet saklý iç cebinde kaderin
Kader ise ay ýþýðýnda
Yýldýz olmanýn neresi kötü hem?
Bazen bir çiçeðe denk düþen
Bazen kuyruðu kýrpýlan
Adýmla yaþadým ben
Adlarýmla adýmladým evreni
Adým sayar gibi yüreðim
En çok da adýmý ve acýlarýmý sayýkladýðým
Dönüþtü yoktu yolumdan ve sözümden.
Varýp varacaðým elbet saklý Allah katýnda
Amblemi umut denen neferi ki evrenin
Katýksýz saf tuttuðum insanlýk ve rahmet
Yeter ki düþmeyim gözünden bilinmezin
Hangi bilindik hece ise içimden geçen
Kayýtlý mademki amel defterimde
Varlýðýmla sadece sana ait ve emanetim, güzel Rabbim.
Bahþettiðin her þeyinle senken tek taptýðým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.