OMUZ ATAN ZAMANA DAİR

Küflenmiþ eski bir aþk þarkýsýnýn ölü nakaratlarýný,
Kulaklarýma üfürüyor, loþ sokaktaki köhne barýn kapý aralýðý.
Çullanýyorlar bana, gençliðimden kalan heves-güveslerim.
Uzun eþek, birdirbir oyunlarýndan çoktan geçtim.
Daðýlmýþ ak þaçlarýmý düzeltmekle meþgul,
Kullaným vadesi geçmiþ teselli.
Eski tanýþýklýðýmýzdan hiçbir eseri olmayan yaz mevsiminin,
Tersten esintileridir, çýldýrtýr beni.
Ayvayý bir ýsýrýþta kaldý, ön diþlerimden biri.
Vefasýz sevgilinin, armaðanýdýr, kâbuslarla tanýþýklýðým.
Ýpi ha koptu ha kopacak, kýyýya baðlý çürük teknenin.
Dualarla- beddualarýn meydan muharebesinde;
Kazananýn da kaybedenin de emsalsiz seviþmelerinde son perde.
Hikâyesi bitmiþ bir günün son nefesleri haberdar ediyor,
Akþamdýr; olmuþ dopdolu bir silindir, üzerime geliyor.
Tanýmadýðým duygularýn kusmuklarý fýskiye, üzerimde yama gibi.
Ýkide bir sigara için, önümü kesen hayat kadýný,
Mutlak fondöten ile kapatýyor, yüzündeki derin çizgileri.
Teselliler yurt edinip yaþýyorlar Kaf Daðý’nýn ardýnda,
Ekþimelerin, tatlara olan galibiyeti cirit atýyor buralarda.

Ayaklarýmýn baðý çözülmüþtür, kalkmam zor.
Anýlar mezarlýðýnýn çýkýþ kapsýný bulamadým.
Hüzzamý minder yaparak, yaslanmýþ zaman.
Yaþam enfes bir nargile, keyifle fokurdatýyor…

(1 Kasým 2011 -10.Þiir Kitabým)

Sosyal Medyada Paylaşın: