Öksüz Bir Ruh Çağrısı

Öksüz bir ruhun derisini soyuyor birileri
Soruyorlar
Yoruyorlar
Lâr da lâr!
Dün
Bugünden yadigâr bana
Ölüyor birileri

Derin bir ah geçti ömürden, anlaþýlmayan
Kimdi kime yadigâr býrakýlacak olan
Kimde aklayacaktýk beyaz umudu
Ruhumuzu kimlere taþýtacak, taþlatacaktýk
Dumansýz hava sahasý diyorlardý!
Ölüyordu birileri!
Oradaydýlar
Sessiz bir söylence gibi kulaktan kulaða
Oradaydýlar
Haydut ve yabani bir savaþtan gebe kalmýþ yurtsuzlar
Gördüm, istasyonsuz bir trendi zaman, el sallýyordu ay ýþýðýna

Su
Yakamozsu bir gecede düþürmüþtü yüzünü göðün alnýna
Þakaklarýný mesken etmiþ zamansýz koyu bir yalnýzlýk duruyordu bakýþlarýný yansýlayan pencerelerin kýyýsýnda
O sonra kapatýyordu ansýzýn gözlerini,
nefes almýyordu bir zaman,l’âl dilinin boðumunda bir yüzük ýþýldýyordu.

Kördüðümsel anlarýn yitik kurdelalarýnda kuþ sesleri
kapalý gözlerinin ardýnda saklýyordu aþký
Ah! Kimse bilmiyordu..
Duruyordu rüzgâr, aðarmýþ saçlarýn arasýnda...
Aðarýyordu saçlarý,kirpiklerimin kanadýðýný söylüyordu aynalar...

Denize düþüyordu yýldýzlarýmýz
Bir bir kýrýlýrken aynalarýmýz
Hatýralar unutulmaya mahkûm ölü canlar gibi diziliyorlardý pencere kenarýnda
Rayihasý unutulmuþ zamanýn sessizliðinde sustuklarýndan adýmýzý
Düþeyazýyorduk mühürlü parmak uçlarýmýzla
Ve göðün altýn tepsisinde yatýyordu geçmiþ
Sunaklar arsýz
Tanrýlar açgözlüydü o zamanlarda da

Kelimeler "yok" adlarý çaðýrýyordu ahir zamandan
Lacivert oluyordu göðün rengi ,denizin dalgalarýnda dans ediyordu yaðmur büyüsü ve karlý kan...

Sýnýrlarý aþarken !
Gök evinin kuytusunda kýsalýyordu gölge
Unutulan maviyi unutacaðýný zannediyordun sen!

Denizde bir yaðmurlu gece vardý,görmüþtüm...
Karanlýk asfaltlarda kan kýrmýzý bir heceye dönüþüyorduk
dilimiz lâl
Yanýndaki arsýz cüce haykýrdý s/esini ,kopardý çýðlýðýn göbek baðýný ayýn rahminden...

göðün aydýnlýðýnda zemheri bir kýþ kokusunda kar beyazdý yaðmur ve aðlayan kar tanecikleri kalbimizin en narin yerinden vururken bizi
gýkýmýz bile çýkmýyordu
güneþin sihirli sýcaðýnda üþürken de seviyorduk birbirimizi...

ve birisinin yalnýz ayaklarýnda kar yoksulluk ve albenisi gözü tokluðun
Tanrýnýn kamburunda ilerleyen yol var oluyordu gezginlerin sonsuzluðundaki çýðlýk geçiyordu aynalardan aynalara
Miþli zaman hikayesi....!

sonsuzluðu bulamadýlar
zamaný bulamadýlar !
Heyhat hiçbir anahtar açamýyordu gökevinin bahçesini !

ince ve kokulu,ürperten urganý salýverdiler mavi derinliklere...
Deniz
Kendi kendinde düþ’tü,
Üþüyordu
Düþmüþtü,düþecekti...

Ömrü yýldýzlar kadar sürecek bir seraptý ay
Göðün çölsu yalnýzlýðýnda yalnýzlýk yalýn, kahpe!
Yeryüzünün alnýndaydý yalýnlýðýmýz.

Kopmuþtu kopacaktý fýrtýna !
Nedense sessiz halâ !

Cevapsýz sorular, sorgusuz suâller, anlamsýz belalar kemirdi beynimi
Bir kedi yakalamaya çalýþýrdý bihemisferik sirkimin farelerini ...

Yalapþap öpüyordu birileri birilerini
Baþým daha da aðrýyordu neden siz!
Ölüyordu birileri
Derimi insankýzýna baðýþlayacaktým
Sövüyordu birileri!

Sözcüklerim hiç bitmedi!
Bitmedi sözcüklerimin sesime hasreti !

4 Aðustos 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: