ŞEKER...
Bir çay bahçesinde þekeriyim acýlarýn
Göðsümde yorgun bir yýlký
Aþka t/uzak kuran ve duran yenilgilerin nefsimdeki
Aðýrlýðýna hicap ediyorum
Ve tek dokunuþla ölü kýlýyorum nefsimi
Üstelik açlýða programlanmýþ bir beden benimki
Açlýk dediðin ne ki?
En çok da acýlarla beslenen ruhun açýlýmý
Kýt kanaat yemekle de idame ederken ömrü.
Matemin kursaðýnda mazi
Esefle yürüdüðüm yolumda
Durup da ara ara
Duramadýðým bir masal bir öykü
Ruhumda rubailer
Sancýlý mevsim
Yoðun telaþým
Koþa koþa yaþadýðým bir masaldan
Firar eden her hece
Aslýnda aþkýn ön sözü.
Debilerde saklý yalnýzlýðým
Derbeder yüreðimde haçlý seferleri
Üstüne üstüne gittiðim yerin göðün zulmü
Elbet saklý içimde inancým
Asla geri durmayan Ýlahi Adalet
Mesafeleri kýsaltan illa ki
Sözün özü.
Rahmet dolu bir mahlas
Aþkla mayalanan kudret
Sevgi dolu bir buluta dahi âþýk olabilirim hem
Öykündüðüm sadece samimi bir asalet.
Bir zemheride boþa aldýðým
Bir ilhamda geri duramadýðým
Aþkýn hicvi ve ömrü sonsuzluða denk düþen
Bir kehanet olsa da
Azýða aldýðým dünü
Ve kalan geride yaþ yüklü bir gökyüzü
Rahmetin de öncüsü
Damlayan hece hece
Kekeleyen aþkýn sonlanmaz da nazý niyazý
Ben bile býkkýnken kendimden
Seferi bir yolculukta kim ki durduk yere sitem eden?
Ýþin özü
Acýnýn telaþlý ömrü
Elbet kapanýr da o dikiþ izi
Diþlediðim kolum
Ve zamaný kolumda dondurduðum
Çýlgýn bir mahlas iþte
Þaibeli gölgelerden kaçarken
Yakalandýðým gün yüzlü bir keramet.
Ardýç kuþu yolda
Anmadýðým kadar hece
Takvasý yüreðin belki de son kere
Asýlý kaldýðým göðün camdan mabedinde
Yere göðe sýðamadýðýmsa tek gerçek
Hele ki severken ve yaþarken cahil c/esareti ile.
Bu dünyaya geldim madem sevmeye
Azýcýk uzak kaldýðým kendim
Düþmanýyým iþte ezelden içimdeki ölü nefsin
Þimdi sonlanýyor yolculuðum
Ne de olsa bir þiire mahal vermek adýna
Bir kez daha ölmeliyim þiirin
Son dizesinde kabaran yüreði kalemin
Artýk hangi haletiruhiye saklý ise
Ýçimdeki kasvetli mabette.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.