BU HÜZNÜM

Sýðamadým bu dünyaya
bir türlü yýldýzým barýþmadý
insanlarýn derin uçurumlarýnda,
ben deðil, kalbim atlamýþtý

Sahte bir mânâdýr devþirilen
Hakikat uykusunda, hayaller uçamýyor
Artýk bekleyen kimse yok insanlýðý,
Oysa insaniyettir son ümit

Saçlarýn beyaz gölgelere büründüðü
Günlerin tazeliðini yitirip buruþtuðu
Kar tanelerindeki hikmetlerin konuþtuðu
Ân gelince, ben susarým, kalbim susar

Kapýlarýn ardýndaki bakýþlar
Gerçekliðini sorgulatýr dünyanýn
Elimde kalanlar da terk edince,
Ancak o zaman yaþadýðýmý anlarým

Sahte hikâyelerde yoktur gözüm
Belki bu yüzdendir hüznüm
Bir yabancýyým bu dünyada, sürgünüm
Ne de olsa fâniyim, ebediyetedir arzum

Zeynep Zuhal Kýlýnç

Sosyal Medyada Paylaşın: