İmge Kaçakçısı

i

Çocukken yeþilay kolu baþkaný idim,
babam afyon kaçýrýrdý Suriye sýnýrýndan.
Abim ot çeker,
dumanýndan Nuh’un gemisi süzülür
uykuya dalardým.
Rüyada Kenan olurdum,
Allah’a yürek bileyen Kenan.
Yüreði taþkýn, yüreði dað çýkmazý Kenan.
Tufana gömüldüm rüyamda,
babam Suriyeli bir fahiþenin koynunda.
annem’in alnýndaki mürekkep dövmeleri büyür,
siyah gözlerine incecikten pusu düþerdi.
zýlgýtlý diye düþünürdüm hep,
annemin kalbini.
Zýlgýtlý. Meðer kadife kumaþýndan imiþ,
babamý Allah’ýna kadar severmiþ.


ii

Öðlen uykusuna daldý zaman
güneþ azdý, güneþ azgýn küheylan oldu.
Serap çöl kumuna düþtü,
kadýnýn biri düþünde üçüz doðurdu.
Rahminden fýþkýrdý rüyalar,
bölüþüldü üçüzler ressamlar arasýnda.
Þairin biri kadýný uykusundan uyandýrdý،
hayatý ve ölümü yaratan rabbin ismini andý.
Kadýn Allah ile anlaþma imzaladý,
Þair bu anlaþmanýn ceylan derisi idi.
ceylan’ýn biri beddua etti,
beddua yedi kat semaya eriþti.
Avcýnýn biri kör oldu, çürüdü birinin eli.
Azan güneþ lekesi kadýnýn boynuna iz býraktý,
iz üstünde býyýk hýþýrtýsý.
Babamýn maðrur bakýþlarýndan
annemin kirpiklerine tutundum.
ve ben, minnacýk beniadem,
geceleyin isra doldum, isra soludum.


iii

Rabbulalemin ile arasýnda,
kiremitlerin ve çatýlarýn olmadýðý þehirdenim.
Rengi kavruk bizim buralarýn,
Ýçtima alanýdýr, iki nehir arasýndaki tanrýlarýn.
Güneþ lekeleri deðmiþ desenine,
Zümrüt yeþili türbe örtülerinde.
Dil kaçak, çay kaçak, hayaller kaçak,
gökyüzü anarþist öðretisi mavili ahmak.


iv

Basra harap oldu,
Halep’ten yükseliyor simsiyah duman,
Baðdat ölümler doðuruyor baðrýndan.
Ölüme çocuk doðuruyor kadýnlarýmýz,
Gözyaþý, kan, ölüm, alýn yazýmýz.

v

Üstümü ört,
Annemi ört üstüme.
Ýki kere yetim,
iki kere çocuðum.


Sosyal Medyada Paylaşın: