Kalktý yine yerinden, geziyor hane hane.
Hangi derdi dinleyip, derman bulup çözecek.
Adam baþlý baþýna ayaksýz kütüphane.
Sorular sorulduðunda dudaðýný büzecek.
Her gün baþka birine, baðlýyor bilekleri.
Kuru dalla yamanmýþ verdiði çelenkleri.
Koluna geçirdiði yalancý dilekleri.
Utanýp sýkýlmadan, sýralayýp dizecek.
Vah zavallý adamým, nasýl yardým edeyim.
Pot’ unun cezasýný mangýr ver de ödeyim.
Hurdalarýn birikmiþ, yavaþ yavaþ dideyim..
Nasýrýnýn yarasý, seni bir gün ezecek.
Sorgulayýp dururum, bu yazdýðýn oyunu.
Hangi sahnede ölçtün, vicdanýnýn boyunu.
Benden baþka bir kurda, kaptýrýrsan koyunu.
Seni çoban sananlar, fiyakaný bozacak.
Yetiþir mi ardýna, bu çýðlýkla, bu sevinç.
Raydan çýktýn çýkalý, sen gözümde hiçsin hiç.
Methiyeni dört nala, çevirdiðin üstün güç.
Kalemini kýrmýþtýr, suratýný çizecek.
Çok söyledim gizlice, saklamadýn öðüdü.
Coþkun hücum eyledi, boþ koymadýn kaðýdý.
Kesimhane önünde, sen görürsün aðýdý.
Birisi’ni kýzdýrdýn, seni yere kazacak.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.