Kimler kime küsmüþ, anlamadým ki.
Ahbaplar uykuya yatmýþ þehirde.
Gardaþýmý bile dinlemedim ki.
O da bu mikrobu utmuþ þehirde.
Ne bir baðýran var, ne cevap veren.
Ne yolda yürüyen, ne adres soran.
Ýþ býrakmýþ herkes, var mý bir gören.
Günün rengi solmuþ, yitmiþ þehirde.
Tedbirlere zerre diyeceðim yok.
Maskeli, maskesiz gezenleri çok.
Aþçý oruç tutmuþ, müþteriler tok.
Muhabbeti yosun tutmuþ þehirde.
Zifiri karanlýk acý mý acý.
Umudum tükendi, yok mu ilacý.
Dönme ha yolundan söylenme yolcu.
Kahýrlar doruða çýkmýþ þehirde.
Sönmez oldu, bu illetin yangýný.
Yalnýz býrakýyor, gönül dengini.
Öksürdükçe alev, alev rengini.
Kimi atmýþ, kimi yutmuþ þehirde.
Var mý sözlerime tek bir ok atan.
Þiire þahlanýp, ortalýk katan.
Kalemin kesmiyor, ey þair utan.
Býçak kemiklere batmýþ þehirde.
Birisi desin ki sözlerim yalan.
Þükürden, namazdan katýðý olan.
Ateþe düþürüp yitiði bulan.
Ölümü koklamýþ, tatmýþ þehirde.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.