---- İşGaL AlTıNdA A Ş K -----

Ýþgal altýndaydý yüreðim belli ki ;
Birden o göründü,
Uðultulu bir tepeden izliyordu ölümümü.
Tutunmuþtu tepenin ak saçlarýna yeþil gözü.
Saklýydý zaten o yeþil ýþýlar yürek kulaðýmda.
Sürekli ayný rengi gülüyordu benliðim.
Zamansýz bir asýrda yaþýyordum,öldüðümce.
Kendime has evrenimde.
Yeniden onu sevmeye umutlarým yorgundu.
Yüzüm,ölümün iþtahlý dokunuþlarýyla solgundu.
Ýþgal altýndaydým ben iþte.
Bir çift yeþil göz çaka çaka
Uzaklardan beni kurþunluyordu…

Ýþgal altýndaydý yüreðim belli ki ;
Umutsuz düþlerle sendeliyordu ruhum.
Gözlerinden kurtulmama ramak varken.
Dudaklarý çýkýverdi bu kez ufuktan karþýma.
Dört taraf kýzýla aðlamaya baþladý kahkahalarla.
Gözleri hala ayný yerde titriyordu.
Dudaklarý,cehennem ateþiyle oynaþýyordu.
Ýçime bir yangýn bombasý düþmüþtü sanki.
Ölümü okþayarak sakinleþtiriyordum ruhumda.
Kalbim yaralarýyla meþguldü,yitik anýlarýn.
Bedenimse asýrlýk bir anýt aðaç gibiydi.
Hala durabiliyordu ayakta.i
Ýþgal altýndaydým beynimde.
Alev saçýyordu bir çift dudakta.
Uzaðýn bir yerinde…

Ýþgal altýndaydý,yüreðim belli ki ;
Yalpalýyordu bakýþlarým onun düþ gezegeninde.
Bir yandan çoðalýyordum,denizin sesine.
Son bir ufuk daha vardý orada.
Kül rengi bulutlarýn gizemi arkasýnda.
Yanaklarý ve anlýda belirmiþti nihayet.
Dalgalý saçlarý,küçük kulaklarý,
Zarif bir boyun ve gamzeli çeneli…
O tür duygularýn bahçesindeki bu cennet.!
Girip çýkardý bazen içime,cinnet cinnet…

Ayný yerlerde mevzilenmiþlerdi.
Tabi hedefte,her zamanki gibi bendim sadece.
Ýþgal altýndaydým yine.
Gözler,dudaklar,alýn,yanaklar,
Boyun ve o gamzeli çene !...
Tam kadro sarýlmýþlardý iþte.
Ahtapotun vantuzlu kollarý gibi yüreðime.
Ben can deðil,soðuk bir küldüm artýk.
Ama ruhum yaþýyordu,dal budak…
Ama ruhum tütüyordu allak bullak !...

Denizden galga dalga,
Ölümün kahkahalarý yayýlýyordu ufka.
Martý çýðlýklarý yetiþiyordu imdadýma.
Çýðlýklar bomba sesini andýrýyordu.
Kanat kanat,yürek yürek ve çýlgýn bir ýslýkla.
Göçmüþtü iþgalim o gürültü tufanýnda.
Düþünmek istemiyordum,öylesi hazzý yeniden.
Düþünmek istemiyordum mantýkla,
Geçmiyordu sözüm lakin yüreðime.
Seviyordu yüreðim kýyasýya !
Seviyordu onu yüce bir aþkla !...

Ondaki ateþ,
Söndürüyordu diðer ateþi uzaklarda !
Ondaki su,
Ateþi yakýyordu !...
Daha özeldim lakin ben iþgal altýnda !


Ý.Hakký Gürcanok
Aðva
23/Temmuz/2008




Sosyal Medyada Paylaşın: