Tanrýsýz çöllerde yelesiz koþarken þehvet
Teðet geçiyor
Ýsterik bir fahiþenin yanýndan
Tanrý bile küserken yalnýzlýðýna Damlamýyor vicdan
Damlarda sürten kedilerin üstüne
Þiirlerin eskidiði zamanlardayým!
Oysa
Daha usta ellerim olsaydý
Yaratabilirdim
Karanlýðýn ortasýnda gökkuþaðýný
Yazabilirdim
Yurdumda
Zambaklarýn güneþe özlemini
Daha büyük yüreðim olsa
Dönmezdi
Kýzýl gülün rengi
Güvensiz mevsimlerde sarýya
Tutunabilirdi ellerim
Uzaklýðýna
Ve
Böyle hüzünbaz bakmazdý
Umudun eskidiði zamanlar
Bu son yalnýzlýðýma….
Taylan KOÇ