Uzaklýk Tam da kalbimin durduðu yerdi Ah o kar soðuðu... Ah ! O aydýnlýk ! Hiç kimse bilemezdi... Uzaklýðýn sesinde saklý zannettim yakýný Yakýn ki Annemin dizleriydi belki de... Ve içimdeki o mahur beste ! Ve babamýn güvercin bakýþlarý.. Suskunluðunda saklardý kardeþim yakýn saydýklarýný Benim hiç Tanrý’m olmadý.. Yoksul yaþadým ömrüm boyunca... Yoksul ölecektim ha kezâ O soðuk mevsimin alnýnda donakalmýþ mavinin adýný gökyüzü koyduklarýnda... Ve suskunun ýlýklýðýnda çözülürken buzlar Kirpiklerim ,gözlerime dokunduðunda.. Bilmeyecekti sevda bulutunda gülnihâl Bilmeyecekti hepinizi! Sevmeyi özlerken, Sevmeyi bilmediðini ,bilmeyecekti.. Benim adým Gülbahar Duru yaðmurlarda yürüyecektik seninle Çok istedik olmadý Yine de güzeldi duru aþk Ah ! O hiç durulmadý... 2018 Kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
mimoza2023 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.