Yenik düştü gülün yaprakları
YENÝK DÜÞTÜ GÜLÜN YAPRAKLARI
Avuçlarýmda rüzgarýn sesi
Savruldu duygular kalbimin katmanlarýnda
Ayaklarým gidiyor tozlu yýllara
Ne zaman bitmiþ kelimeler
Ne zaman geçmiþ günler
Yurdumda kuþlar çoktan göç etmiþ
Meftun zamanda sýkýþmýþ anýlar
Özlemin boðazýnda kalmýþ benliðim
Duvarlarýn da acý bir inilti
Kimsesiz,sokaklarýn dili
Þimdi rüzgara yenik düþtü gülün yapraklarý
Köþeye sinmiþ bir ýssýzlýk
Gözlerim veremez artýk yaþlarý
Iþýklar uykuya çoktan yatmýþ
Kurumuþ aðaçlarýn kollarý
Dargýn anýlar,
Kýrgýn kelamlar,
Son kez hatýrýma gel hasret kokulum
Son kez aðla sokaklarýnda naz kokan þehrin
Son kez yazýyor bu kalem
Bakmayacaðým sana bir daha
Adýný dilime dolamayacaðým
Güllerin kokusunu yayana kadar
Gülmeyeceðim sokaklarýn yüzüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.