Urgan Mersiyesi

i

Göðe, denize ve güvercinlere,
Güneþle yýkanmýþ tebessümlere
Kýz çocuklarýnýn hepli neþesine
Kadýnlarýn sebatlý ve ökçeli kalplerine
Ýyiliðin vaazýna, sevginin mücadelesine
Nasýl desem ki bilmem,
Ar eder kelimelerim
Kýrmýzý bir hicap konar yanaklarýma
Ama;
Yeryüzüne kâfir oldular.
Daðlara, aðaçlara, kuþlara
Ýflah olmaz bir günah iþlediler.


ii

Nehirler arasýndan yankýlanýr
Rabbani þarkýlar,
Suya okunan dualar.
Dualarýn þiirselliði þairleri hüzne boðar,
Boðulur þairler rabbani bir umman’da.
Davut’un çekici yankýlanýr,
Demir, þeker hamuruna döner.
Kükrer tahtýndan muzaffer Süleyman,
Zýrhlanýr karýnca,
Ýfrit siner bir köþeye,
Tapýnaðýn kokusu Meryemleþir,
Tarihe Meryemsi susuþlar düþer.


iii

Dilek aðacýnýn köküne kýran girdi,
Dallarýna viran,
Kadife bezler tutuþtu,
Simurg’un baþýný kestiler.
Urganlar asýldý,
Menekþeler koparýldý.
Dar aðacýnda sallandý bedenler,
Göðün baðrýnda çýðýrtkanlýk duyuldu,
Akbaba meclisinin iþtahý mavilendi,
Bedenler kadife kumaþý oldu,
Rüzgâr ölüleri okþadý.

Ýv

Ölüm adil mi?
Adil olduðunu söyler Ýranlý þair,
Ýman edilecek bir dize deðil
Kâfir kesildim bu dizenin düzenine.

v

Her canlý,
Beyaz karanfil gibi topraða yatýrýlmalý,
Tanrý parçacýðý insan,
Hüzünle uðurlanmalý...
Sosyal Medyada Paylaşın: