yorgundum, ayaklar altýnda kýrýlmýþ, umarsýzca yeþeren çimenler gibi yorgundum, tonlarca yükün altýnda of demeden, alýn teri damlayan hamallar gibi yorgundum, güneþi beklerken, harflerinin altýnda günaydýn hayat diyemeyecek kadar, yorgundum, tomurcuklanan yüreðimde, dikenlerimden sýyrýlýp al bir güle can veremeyecek kadar, yorgundum, soranlara, asýl, gizli özne “ mutsuzluk’tu “ diyemedim... diyemem de, yorgunum dedim, diyebildim... Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.