zincirlerim kadar cesarete yakýn
ve bir nokta cesaret kadar zincirlerimden uzak...
hangi kaldýrým uyuyor þimdi sabaha kadar
titreyen ayaklarýnda miniklerin
sahte kükreyiþlerin zýrhlý camýný
hangi yýldýrým kýrar...
lütfen bana güçsüzlüðümden bahsetmeyin
yýrtýlmýþ yaðmurluðumdan
delinmiþ zýrhým kadar hafif...
laf kalabalýðý yapmayacaðým
lütfun haddini aþýp...
roman yahut hikaye yazmýyorum
sahte bir kalem kabadayýsý gibi
öyle...
ne kadar aþaðýlýk insan olsam da...
ve þimdi bana olanlarýn yerini söyleyin
tüm olanlarýn
ve onlarýn
her þeye raðmen...
ayaklarýmýn altýnda geçmiþim
ayaklarýmýn altýnda geleceðim
nefes
yok yok hayýr
hayat
hayýr
bana bir þeyler verin
sahip olmadýðým ama kaybetmeyeceðim...
neden aptalmýþým gibi
bir yudum suyun hesabýný veremeyecek
bana o dünya gözleriyle bakýyorsunuz
geldim
her þey yarým...
düþtüðüm bu çukurda gül yetiþmez
bu yüzden ellerimde zifiri karanlýklarla...
yitirmeye ramak kalmýþken aklýný
düþün
bir defalýðýna da olsa
izin verdi kökleri mezarlýk gölgelerinin
alçaklarla yüksekten konuþulmaz...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.