Rastladým bir divaneye yýkýk duvarýn dibinde, Belli ki gönül evinde iyileþmez yarasý var. Kenarlarý iþlemeli bir mendil vardý cebinde, Hasretliði göðe çýkmýþ Canân’ýný göresi var……….ERVANÝ
Boþ durur mu þu Ervani, iyiliktir her dem iþi Ýnsan olmak büyük þeref, sabýr diyor gönül kuþu Yengem ile oturmuþlar, kýrmýzý ip, elde þiþi Ýhsan’ýn da bu garibe, bil ki kazak öresi var……Aþýk Lüzumsuz
Belki bir kaþlarý keman gençliðini alýp gitmiþ, Belki de hiç aldýrmadan ahvaline gülüp gitmiþ, Birden gözleri ýslanýp uzaklara dalýp gitmiþ, Arasýnda engel olan acep kaç dað sýrasý var. ………ERVANÝ
Yaþayan bir ölü olu, kendi için mezar eþen Aþký için çölde koþan, sevda ateþin de piþen Sevdiðini saramayan, aþk derdinden bitap düþen Meclup olan bu garibi, Lüzumsuz’un göresi var….Aþýk Lüzumsuz
O, visal’i düþündükçe firak çilesi kudurmuþ, Bir zehirli sarmaþýk ki bütün benliðini sarmýþ, Ýhtiyarlýk niþanesi yürekten yüzüne vurmuþ, Akýp giden gözyaþýnýn bilinmeyen süresi var. …….ERVANÝ
Aþk denilen o hoþ duygu, kimi için zehirli ok Bazýsýný mutlu eder, kimisini ediyor þok Günümüzde aþkta bile, para yoksa, çare de yok Her bir yaný pare pare, aðrýmayan neresi var…….Aþýk Lüzumsuz
Umutlarý kelepçeli kadere yumruk sýkýyor, Derin bir sigara çekip çaresizce diz çöküyor, Duvarlara resim çizmiþ arada bir ah çekiyor, Hayallerin arasýnda bir gözleri karasý var. ………ERVANÝ
Þanslý ise güler imiþ, bahtý kara olan aðlar Dert üstüne dert ekleyip, her gün için kara baðlar Arzusu yare kavuþmak, hayal ile gönül eðler Mesafeler uzak belli, iki gönül arasý var…………Aþýk Lüzumsuz
Hiç durmadan talihine sitem ediþinden belli, Acýlarý göðe çýkmýþ gözünün yaþýndan belli, Ervani’yle konuþmadan çekip gidiþinden belli, Yüreðinde anlaþýlmaz bir sevdanýn töresi var. Sanýrým Lüzumsuz bilir bir yerlerde çaresi var. …….ERVANÝ
Þeyda bülbül kadar dertli, yeri, göðü inletiyor Þu Ýhsan da, Finike’den, kulaðýmý çýnlatýyor Hazan sarmýþ duygularý, inim inim inletiyor Ýþittin mi ey Ervani, Lüzumsuz’un narasý var Aþk ta olsa tek çaresi, mutlu ise parasý var …………Aþýk Lüzumsuz