SEVMEK İLLA Kİ İÇİN İÇİN...
Düþ sayacý, hafýz…
Hani aklýmýn iklimlerinde somurtan sözcükler
Günü b/ölüp de gece oldu mu
Rükûa vardýðým elem yüklü yaftalar
Artýk ne düþerse payýma
Ýnsan denen soytarý rüzgârdan.
Ýyi de dertliyim dermaným sende.
Ýyi de efkârýmla baþ baþa
Rabbime âþýk ve sadýk
Artýk kimin ne derdi varsa benimle, hafýz.
Mülayim deðildim belki öncesinde
Azýcýk hýrçýn ve asi
Gel gör ki mabedimde saklýydým ben
Üstelik yüreðim derin dondurucuda da deðildi ezelden:
Ve ben sadece sevdim hem de katýksýz sevdim
Acele ile âþýk oldum çocuk yaþýmdan da öte
Çocuk kalmak suç mu hafýz?
Azýcýk mayhoþ olsa da ruhum
Bak, sevgim yine firar etti hecelere…
Sözcüklerim sandalým, hafýz
Aþk elbet küreðim
Ah, ben, kürediðim gel gör ki lanetlendiðim
Elbet þeytanýn iþi baþýma uðrasýn hem
Hem Allah biliyor içimi
Dýþýmdaki gölgelerden bana ne, hafýz?
Sözcükler tek lüksüm hem de
Sevgiyle diktiðim
Gerçi iki yakam da asla gelmedi bir araya
Ama
Aç deðilim ne de açýkta
Beni seven kimse
Ýçimde büyüyen selin nazarýnda
Devasa bir damlayým zaman zaman
Gerçi pek de yetemedim ben eþrafýma ama…
Bilindik neyse hafýz
Bilinmeze aþýðým ben:
En çok Rabbime katýksýz hizmet etmenin meali belki de
Andýðým aralýksýz O’nu
Gönül gözümle yaþarken haddimi bildiðim
Bir evren
Vereceðim tek hesap da Rabbime
Günahým da sevabým da O’nun katýnda kayýtlý hem
Zaten bir ömür zararým da olmadý bir Allah’ýn kuluna.
Direncim.
Dirayetim.
Nefesim.
Þükür öldürdüðüm nefsim.
En çok da Ýlahi Adalete duyduðum inanç ve iman
Sabrý da öðrendim ya, sonunda.
Nazým ve niyazým
Elbet çok da zor bir insaným
Ve en imkânsýzým gerçek kýldýðým:
Ne mi, hafýz?
Bak, bak, d/okunuyorum kendime
Meðerki en baþta sevilmesi gereken benmiþim
Sonunda bunu da baþardým ya, divanece dönendiðim
Aklýn ýrmaklarýnda
Bunca duygunun balta girmemiþ ormanlarýnda
Lakin hizaya gelecekmiþ varlýðým
Sýnandýðýma delalet
Ettiðim nice þükür
Ýhbar ettiðim elbet
Ýçimdeki sefil çocuk.
Akla zarar/mýþ
Arþýnladýðým bunca yol
Ýyi de nasýl severdim ben kendimi?
Can yanmasaydý bunca zaman
Hem O beni bildikten sonra
Sýra bende kendimi bilip de
Ertelediðim bir sevgi
Gülümsemeyi bahþeden evren
Yaþlarým meðer rahmetmiþ
Hazan mahsulü bir çiçeðim ben
Üstelik her mevsim kâh solup kâh açan
En çok da o cennet bahçesi
Yaþattýðým içimde
Bir içimlik deðil hem sevgi ve inanç
Günün getirisi
Geceye gömdüðüm hüznü bol keseden sevip
Acýyla doðan bir þafaðým en kýzýlýndan
Soluk deðil hem güneþ
Geceye bile tecelli eden
Tesellisi nice þeyin
Sevmek illa ki için için…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.