KAYIP ÇİÇEKLER

KAYIP ÇÝÇEKLER
Yusuf Yýlmaz
Gökyüzünün derinliðinde
Kýpkýzýl bir nokta var,
Oraya iyice bak!
Sonra gözlerini yum;
Gördüklerini ve düþündüklerini bana anlat.
_ Bir çiçek dalý görüyorum;
Ucunda renga renk çiçekler:
Beyaz gül masum,
Kýrmýzý gül aþýktý.
Pembe gül, gönlüm sende diye haykýrýyordu.
Beyaz karanfil pýrýl pýrýldý.
Kýrmýzý karanfil sevgiyi,
Pembe karanfil içten içe samimiydi.
Sarý karanfil hüzünlü,
Anemon gençliðe meydan okuyordu.
Beyaz glayör dostluðu,
Kýrmýzý glayör isteði,
Pembe glayör zarafeti,
Lilyum güveni,
Frezya suçsuzluðu,
Mor krizantem burukluðu,
Altýn kadeh umudu,
Sarý glayör kýskanç,
Orkide maðrur ve gururlu,
Sterliçya sýcaklýðý ve sevgiliyi,
Aðlayan gelin isyan ediyordu...
Niliüfer mutlu mutlu bakýyordu.
Pembe lale anlayýþlý,
Sarý lale gergindi.
Papatya bolluk ile övünüyordu.
Menekþe alçak gönüllü,
Kamelya maðrur,
Gerbera iyimser,
Fulya beni unutma diye bakýyordu…
Daha ismini bilmediðim
Yüzlerce çiçekler,
El ele vermiþler,
Halay çekiyordu.
_Bu gördüklerinin hepsi bir dalda mý?
-Sadece o deðil, allý pullu, peþtamallý
Karadeniz kýzlarý horan oynuyordu.
Sis daðýn da, Kadýrga da, Karadað da…
Her gözümü yumduðumda,
Renga renk çiçekler gördüm.
Kah dört mevsim ötelerde,
Kah bir daðýn yamacýnda,
Hele bir çiçek gördüm ki
Narin mi narin,
Annemin gözbebeklerinde.
Sakýn sen olmayasýn?

Sosyal Medyada Paylaşın: