SON GİBİ

kayboluþlarým ,

ýssýz ömürün karlý daðlarý,

sarp, geçit vermez yokuþlarý,

çaldýnýz beni benden, içimi içimden

boþ, bomboþ sayfalarda sessiz çýðlýklar

duyaný yok, hayat belirtisi yok

sessizliðim titriyor

içi, içinden; yeri göðünden

koparan sesli, sessiz titreþimli depremler

kayboluþlarým,

sismik dalgalar arasýnda konumsuz sesim

duvarlarýn gök gürültülü,

saðanak yaðýþlý

ýslananý yok,ýslataný yok

hissediyorum karlý bir çam gibi

apak geçmiþin kýrýk noktalarý gibi

yara el’de deðil,

yara bende

yara yürekte

solumdan yürür

soluðumu kese kese

ben zamaný,

yeri, mekaný unutur

kayýplar içinde, için içinde

benle beni , senle seni

ayýrt edemem kaybolurum

ürkek bir serçe titrer

enkazýnýn altýnda

kayýplara karýþa karýþa

üþüye üþüye

bir çam gibi

karlý daðlar gibi

gibi gibi

devam eder gibi

son gün gibi

yada doðmamýþ çocuðun

acý kahkahalarý gibi ,

son gibi ...

Sibel Karagöz

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İÇİME ÇEKMEK İSTERDİM BİR KIRMIZI BALON UÇUN KUŞLAR UÇUN SOnsuz Yol SARI PAPATYA O TREN KALKTI KARA GÜL HÜZÜN EYLÜL EYLÜL AKAR 3 Aralık Dünya Engelliler Günüymüş bize her gün... GÜN AYSIN