MÂBET OLMALI
Zâlime baþ kaldýran, gönül erinin
Söylediði her söz, senet olmalý.
Hayatta baþarý, saðlayým dersen
Ýlimle birlikte, sebat olmalý.
Küfür revaç buldu, bu nasýl asýr
Ýnsan yaptýðýna, oluyor esir
Ýster þiir olsun, isterse nesir
Yapýlan her þeyde, sanat olmalý.
Eller elbet almaz, benim gadamý
Dayadým, döþedim; gönül odamý
Hak’tan yana ise, dâvâ adamý
Tâviz vermemede, inat olmalý.
Yeter ki kýbleye, çevrilsin yönün
Yeniden cihâna, yayýlsýn ünün
Dünyada yaptýðýn, amelin senin
Cânan’a götüren, kanat olmalý.
Kara’m fayda vermez, bu söz dildeyken
Baþ semâda, ayaklarýn göldeyse
Eðer biz insansak, fýrsat eldeyken
Yeryüzü her kula, mâbet olmalý…
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.