Yaşanmış anılar 3

Þiir deðiþtirmiþti büsbütün beni
en kalabalýk ortamlarda bile
yalnýzlýðý yaþarken ben
yazarken doðuyor,buluyordum kendimi
hiç tatmadýðým sevdalarý
yaþamadýðým halleri yaþýyordum þiirle
esiri olmuþtum þiirin
ve hapsediyordum kendimi
beyaz sayfalara yazýlmýþ
kavuþulmasý imkansýz
aþklarýn en güzeline
aþklarýn en yücesine.

Sonra tekrar gömülüyordum karanlýða
demir kapý kör duvarlar ardýna
istemiye,istemiye zoraki mecburiyetten
bir avuç mideyi doldurmaktý telaþým
yaradan böyle takdir etmiþti ezelden
muhtaç olarak yaratýlmýþtýk çünkü biz
özümüz bir damla su ile
et giydirilmiþ kemikten.

Fakat ardý arkasý kesilmiyordu arzularýmýn
ya üç odalý evde hayal ederdim kendimi
balkonda yudumlarken acý kahvemi
ya sekiz metrelik
novella adlý aðaç teknede
balýk tutarken mavi sularda
ama gözüm hep daðlardaydý daðlarda

Bir ara sanki sur’a üfürülüp
kýyamet kopmuþçasýna yankýlanýr
koðuþlardan gelen ses
memur bey,memur bey
altýncý koðuþ memur bey
býrakýrdým elimden kaðýdý kalemi
avaz avazbaðýranda kim?
hasan’mýydý yoksa Ali’mi
ya cigarasý tükenmiþti garibin
dumansýzlýk baþýna vurmuþ
belki yarým kalmýþ olmalý gemisi
isteyeceði benden
bir boy ceviz kaplamayla
bir tüp bally’i vermekti en iyisi.

Deðermiydi be?
bu kadar baðýrýp çaðýrmaya
umutla bina ettiðim hayallerimi
pembe düþlerimi yýkmaya deðermiydi?
yýkýlmýþtý onca hayal onca düþ
mevsim ne bahardý ne de kýþ
öfkeden mi kýzarmýþtým acep ya
dallarýný yele verip sallýyor
salkým salkým akasya...
Murat Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın: