Kekeme

Ayný uçuðuz Güzelyalý’da bir çiçeðin dudaðýnýn ucunda
Ayný gözyaþýyýz Konak’ta, gözlerinde bir güvercinin
Ayný sandalýz, kollarý kýrýlmýþ, Ege’de
Gökyüzünün ayný yaban ördeði,
Denizin yüzündeki üzgün martý
Ayný ürkek balýk...
Ah güzel Ýzmir!
Ah gavur Ýzmir!
Ayný dilde kekemeyiz seninle
Ýçimizde aþk olmasa, biz bu derdi çekemeyiz seninle!

Suskun Karþýyaka, Buca, Alsancak
Gevrekler, kumrular suskun
Çay suskun...
Güneþin alnýnda býçak yarasý
Ay dayak yemiþ gibi gecelerdir
Yýldýzlarýn feri sönük
Gün üþür, gece üþür…
Bir köpek, bir kedinin acýsýný bölüþür...

Sancý çeker analar, doðurmak için bir umudu daha,
Çarparken Elif’in, Ýdil’in kalbi
Çýrpýnýr ah yaþamak, ölümün inadýna
Sevmek, direnmek, Hürriyet adýna...
Uzanýr minik eller
Ve eller konuþur "merhaba hayat, bak ben yine geldim"

Uyanýr yaþamak, utanýr ölüm!...
Ve kalbi çatlar beton duvarlarýn
Çiçek çiçek olur Kasým’ýn yüzü...
Ve benim içime koþar gökyüzü
Ve benim içimde bir Ege coþar
Masmavi…
Ah güzel Ýzmir!
Ah gavur Ýzmir!
Ayný dilde kekemeyiz seninle
Ýçimizde aþk olmasa, biz bu derdi çekemeyiz seninle…

"Her zerre sýzýndan öperim Ýzmir!"

S.U.

Serkan Uçar

02.11.2020

Sosyal Medyada Paylaşın: