Henüz Sevmedim Seni
Dudaklarýnýn güzelliðine dalýp,
Kelimelerini iþitmiyorsam
Suçlama n’olur beni
Henüz sevmedim seni.
Saçlarýnýn uçuþtuðu rüzgarda,
gözlerimi kapatýyorsam;
fýrtýna sanýp,suçlama n’olur beni
Henüz Sevmedim Seni.
Ellerin coðrafyam olmuþ,
parmaklarýnda dolaþýyorsa gözlerim
baþka bir þeye dokunma n’olur
Henüz Sevmedim seni.
Yanaklarýn ararat
zirvelerine çýkýyorsa yüreðim
elmacýk kemiklerin;set oluyorsa suçlama n’olur beni
Henüz Sevmedim Seni
Gözlerinin boþluðu bermuda
durup durup kayboluyorsam derinlerinde
bende deðilsin diyerek suçlama n’olur beni
Henüz Sevmedim Seni.
Gölgene sýðýnýyorsa bedenim
yakýyorsan güneþ gibi içimi
yanýmda deðilsin diyerek suçlama n’olur beni
Henüz Sevmedim Seni.
Dilim damaðýma dolaþýyor
sus pus oluyorsam yanýnda
neden suskunsun diye sorma bana n’olur
Henüz Sevmedim Seni.
Her gece rüyalarýmda olduðunu söylemek isterdim sana
hep aklýmda,aklýmda hep
seni sevdiðimi haykýramýyorsan sana
N’olur beni sevmiyor musun diye sorma bana
Esaretini söyleyemeyen bir mahkumum bilesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.