Nüfus kaðýdýnla sus pus
Nedensiz, zorunsuz
Buruþup yaþlanmayý
Büyüme say(n)/dýn mirim
Miralayým, çorbacým efendim!
Bu çýkmaya ilaveyi ekledin;
“Dünya boþ, bir þey beceremedim!
Geldi-geçti epey yýl, beslenemedim,
Bir düzine çocuk yaptým,
Nüfusumuz artsýn istedim…
Hristo sirtaki yapýyordu
Karþý kýyýdan,
Alay ediyor dedim, düþman belledim!
Öfkelendim, söylendim…!
Ýki kulaç attý Ege’ye hýþýmla,
Baktým, Hristo yanýbaþýmda…
Birlikte raký/uzo… þerefe
Tokuþturuyoruz kadeh kadeh!
Rebetiko dinliyoruz birlikte,
Bizimkiler söylüyor hem de;
Yedikule!
“Zeus görmese bari!” dedim,
Böylesi bir halt yedim!
“Zeus da yaþlandý artýk…
Gözleri de görmüyor pek!
O bizleri kardeþ bilir hep,
Þimdiki Neo-Zeuslar tepede,
Karasularý dert, politik denge!”
Haydi þerefe!!!
“Huu komþuuu, sen de böyle derdin!
Dellenir söylenirdin,
Söylenir öfkelenirdin…”
Yaþlandýkça
Kokunu yitirirdin
Genç kokanlara,
Ege’ye özenirdin…
Doðurgan Anana
Toprak,
Doðurtkan Babana
Tohum,
Ege’ye; Sevdam, derdin!”
Hristo’ya düþman (mý?!) dedin,
Aliki’yi hiç (mi?!) sevmedin,
Ege dedin, topraðýn bildin,
Sahiplendin!
Ortak sevdamýz; Ege!
“Haydi, Hristo þerefe, çek hele!”
“Yukarý bak Kaptan, bulut aralandý
Zeus duydu, herhal!”
“Göz mü kýrpýyor, ne?!”
“Boþveeeer , þerefe
Halklarýn kardeþliðine!”
Bu özleme olsun; Þerefe!!!
Müjdat Eraslan.