BENİM İÇİMDEKİ “BEN”
BENÝM ÝÇÝMDEKÝ “BEN”
Ey benim içimdeki “ben”
Söyle sen “ben”misin ?
Ýçimdeki en büyük yaðý sen misin ?
Yaþantýmda en bayaðý sen misin ?
Söyle ne istersin benden?
Bana yaptýklarýn neden?
Neden?..
Ortada var mý neden ?
Býraksam ki eðer ipini,
Bana gösterirsin adiliðin dibini…
Bir türlü de iþ yapmazsýn bensiz. ,
Beni dürter durursun densiz.
Durup durduðum yerde,
Bazen bir kötülük yapmak gelir nedensiz…
Kýrsam eðer zincirini,
Akýtýrsýn yüzünün kirini,
Sadece kir ile kalsa,
Dökersin yerlere irini…
Bir yanlýþ yapmak için,
Ararsýn çevrede birini…
Günün geçmez, kavgasýz, kinsiz,
Benden ne istersin dinsiz.
Sana bir uymaya baþladým,
Kaldým evsiz, barksýz, insiz…
Çözmeden bile elini,
Öðütürsün de ,
tutmazsýn lal olasýca dilini…
Hane halkýný birbirine katarsýn,
Kýrarsýn anayý, kýzý, gelini…
Öyle bir kincisin ki,
Barýþ için sana gelenin,
Yüzüne fýrlatýrsýn elindeki gülünü…
Ey içimdeki “ben”
Ey bendeki “sen”
Yaratandan isterim ki,
Göstersin bana ölünü…
NAFÝZ TANÇAÐLAR
30 Ekim 2020 Cuma 10.30
Yeþilova/K.Çekmece/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Tançağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.