Elinizde bulut mavisi uçurtmasý Ve gözleri kan bürümüþ umut Söyleniyordunuz...
(Dehþet diye geçirdik biz bunu)
Acýlar bütün kentleri kuþatýrken Nasýl tutulurdu mevsimin nabzý Hey her þeye kucak açan mayýs Kocaman aðzýmla baðýrýyorum
—Sevda týlsýmýný yitirmiþ Kar altýnda yanan bir ateþ gibi Kara, borana bile türküsünü dinleten Martla yatýyor hala…
Sizi dað rengine bulanmýþ bir çocuk gördü Her silkiniþte Yeni döllenen bir tohuma, aralar gibi gözükseniz de kapýnýzý Daða yaslanmýþ bir nehir gibiydiniz aslýnda Debeleniyordunuz kara bir düþle Takati yok bir tan aðartýsý Düþünün Koluna geceyi asmýþ Fors atýyor günün içinde kara katran Yazýk! Ne güneþe aldýrýyor, nede sevince
—Kahpe…
Boþboðaz geçen gecenin ardýndan Aðýr, aðýr uyanýyor sabah Ilýman bir sövgüyle gitmez kör cesaret Hey daðlarýmýn eteklerindeki öfke Kusuyor bak seni hayat Ýllet bir ýsrar olsan iyidir ölüme Daha kancýk bir þey sana susayan Yadýrgamak benden geçti Göreyim benden sonra kalaný yeter Hayata benzeyen yüzüyle Uzun uykulardan gelir düþ Açar alný dik bir umut Orada Dað rengine bulanmýþ çocuklara bakar… Güne yel deðiyor böyle zamanlar Savruluyor zulüm, savruluyor kara katran Bir dal gibi uzanýyor þafak Günüme günlerine uzanýyor…
(Bilseniz nasýl bir þey oluyorum Söylendikçe buna siz… )
Önce Eteklerine yapýþýyor bahar Sonra Umuda bulanmýþ aðzýnýn dolusuyla Ýpek gibi dokunuyor mayýs…
(Sizi dað rengine bulanmýþ bir çocuk gördü en son…)
Temmuz 2008 Erdoðan Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.