iris-in de çatlatıyorum kırk yaş olgunluğumu...

her yara iyileþir
saklar kendini çok seven dilden
nasýrlaþmýþ ellerin haritasý gizlidir o yarada
ne yeniden bekler keþfedilmeyi
ne de kýyýlarýnda seviþmeyi
aðaç kabuðu gibi örter yara üstünü
kabuk ayýp örter
ayýp da seni
kavgamýn tam orta yerinde çaldýn kapýmý
yokum desem günah olmaz mý
bir þehri bilir gibi bildin tende ki çýkmazlarýmý
en kestirmeden
tek biletle vardýn yalnýzlýðýma
aþký tükettikçe güzelliðin de artmýþ
kan emici huysuzluðuna adým kazýnmýþ
viþne rengi dudaklarýndan sýzýyorum
ne maðrur ne de gurur arýyorum
bir gün bu þehrin kapýlarý da kapanacak sana biliyorum
þimdi kapatýrsam erken olmaz mý
adýný zikrettikçe görünmez oluyorsun
fobik bir teselliyle gözlerimi baðlýyorsun
görmemi istemediðin güzelliðin deðil
gözbebeklerin
iris-in de çatlatýyorum kýrk yaþ olgunluðumu
irisin ya
kolay düþüyorum dizlerinin dibine
zamanýn kalbine koyuyorum gölgeni
güneþ þart olmuyor görmem için seni
çok sesli mecburiyetimle buluþturuyorum ihanetini
ben de aldatýrsam denge olmaz mý
israfilin türküsü ile son nefesimi çalarken
bir kýyamet gecesi kadar güzelsin
þimdi soluksuz bir bedenle
kükürtlü tadýný arýyorum her tazede
sen beni gördüðün kadarsýn
yalnýzca az-sýn
azsýn diye dokunurdun týrnak uçlarýma
kopmak istemeyen etinden
yetim halimle geçerdim senden
kanaatkar arzularým yok diye yanacakmýþým
hep sana yansam olmaz mý…

alicengizoyunu

(henüz kabuk baðlamadým. acele etme, nasýl olsa ilacý sen de…)
Sosyal Medyada Paylaşın: