VEDA
Bende bir resmin var, bana bakmakta
Ya da ben öyle bilmek istiyorum
Sensiz senden habersiz,
Kaçýncý gece bu aðladýðým
Sen benden gittin gideli aðlýyorum ve bunu gizliyorum
Seni gizliyorum ,sevdiðimi, özlediðimi ve günden güne öldüðümü
Tam ortasýndan koptum hayattan senden sonra
Ne günlere kaldýk be senle,
Beni hayata baðladýðýn günlerden hayattan kopardýðýn günlere
Belki son deðildin evet, ilkte deðildin
Ama farklýydýn, bambaþkaydýn
Sanki deðildin bu dünyadan
Tanýmadýðým insanlara anlatýr oldum sensizliðimi, sessizliðimi
Zehirledi beni artýk sensizlik ve de bu sessizlik
Senle gittiðim mutluluk yolunda, kayboldum sensizliðin zifirisinde
Bir nefes uzakken bana, binlerce nefes uzaksýn ayný zamanda
Boðazýmda kaldý tüm heveslerim
Burnumdan hiç gitmeyen kokunu,
Gözümün önünden kaybolmayan gülüþlerini,
Aklýma mýhlanan bakýþlarýný,
Ýçime iþleyen ruhunu ve kulaklarýmda durmadan yankýlanan sesini,
Kýsacasý seni ve sana ait her þeyi o kadar özledim ki
Sana böyle bu denli baðlanmýþken,
Söylesene nasýl olacak?
Benden nasýl beklersin seni unutmamý
Nasýl sayayým yaþanmadý o günleri, geceleri
Hiç sarýlmamýþ, hiç öpmemiþ gibi nasýl gideyim, öylece arkamý dönüp de
Ýlk defa beceremedim ben bir þeyleri
Gitmeyi, kalmayý, sevmeyi, unutmayý
Peki bu kaçýncý elveda beceremediðim?
Bugün hiç olmadýðým hayatýndan defoluyorum, vedasýz ve sessiz sedasýz
Zaten veda etmeyi de pek beceremem ama ,
Kendine iyi bak, seni çok özlüyorum...
Ahmet Aytaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.