Tedirgin, aylak ve pejmürde ruhumla, sokaklaýn bu keþmekeþ korteji içinde, gidip geliyorum köþe baþlarýnda, farkýnda olmadan karþý caddeden, kendimi ya da umutlarýmý bekliyorum. Bir öfke patlamasý yaþýyorum, dehþet içinde, Çocuðunu döven kadýný görünce Ve tekmeliyorum kör gibi ýslak zemini Islanan buruþuk giysilerim, Yýrtýk dikiþlerden su alarak, yere bastýðým ayakkabýlarým koþuyor Bense hüznün rengini düþlüyorum Dünyanýn kaçýncý savaþýndayým bilmiyorum, tedirgin, aylak ve pejmürde ruh halimle bekliyorum.
24 Ekim 2020 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.