‘’Her ayrýlýk bir har, her har bir ardýr ömrüme…’’Ali Asafoðullarý
…
Ömrüne ve gönlüne yalnýzca bir aþk sýðdýrmayan her kiþi, eski sevgilidir…
Eskimek; Evet eskimek, eksilmektir aslýnda… Bedenen ve ruhen… Eskiyerek tükenir her þey. Ve ömür denen devinim böyle sürer, gider. En sonunda da kendini imha eder…
Ve sevgiler… Ve de sevgililer var…
Hayatýnýza yeni biri girdiði için mi eskir yoksa teksir midir aþka, eski sevgili? Eskidiði için mi unutulur bilmem ama belki de sancý böyle uyutulur…
Sahi eskir mi her sevgili?
Elbette eskir kimine göre! Kimine göreyse asla eskimez. Eskimemeli… Aslen bu göreceli bir kavramdýr. Kýzgýn sevgilinin kinine göre… Ancak muhakkak derin izler kalýr kalplerde; Anýmsanýnca karmaþýk hislerle yüreðin ritmini hýzlandýran, aklý karýþtýran, þu kendimizi eskidiðine inandýrdýðýmýz duygular yumaðý…
Sahi, kimdir o? Zaman zaman yeni sevgilinin bir tavrý ya da imasýyla hatýrlanýp, nahoþ durumlar uyandýran kiþi midir eski sevgili? Yoksa sendeleten, sar/hoþ duygular uyandýran kiþi midir? Öyleyse eðer; Eskimemiþ ise neden ‘Eski’yle nitelenir?
Oysa… Sevgilinin eskisi olur ama yenisi olmaz… Var olandýr sevdiðimiz…
Sahi eskir mi sevgi?
Her sevgili bir deneyim, bir sonrakine hazýrlýk mýdýr? Büyütür mü içimizdeki çocuðu? Büyütür elbet… Belli ki her sevgili eðedir ömrümüze ve törpüler, çið yanlarýmýzý… Belki de her sevgili bir deðerdir ömrümüze ve örterler, sýð yanlarýmýzý…
Kaç adet eski sevgilisi olur insanýn? Sayýsý mühim mi? Deðil… Peki, kaç tanesinden ‘Eski Sevgili’ diye bahseder kiþi? Ýþte tam da burasýdýr mevzunun bam teli… Aslýnda kýsýr bir döngüdür bu sýr… Yüklemi hatýrlamaktýr, gizli öznesi unutamamak…
Ah! Eski sevgili; Kimileri için, nefret edilmesi gereken yegâne kiþidir… Bana göreyse, bir zaman dilimince de olsa, kendimin ve birinin hayatýný güzelleþtirdiðimi ve bana kattýklarýyla, varlýðýna minnettar olduðumu, duyumsatan kiþidir…
Hem eski yarasý olmayanýn, eksik yarasý vardýr.
Kimisi eskitmez sevgiliyi! Hatta tabip yapar kendine… Em yapar, ömrüne dem yapar… Eskirse eðer kimin içinde ukde olur, kimine ömrünce dikte… Þiirlere, romanlara, türkülere ve destanlara konudur… ‘’Eski yara, eski yara Sýzlýyor eski yara Yenisinden fayda yok Varýp, gidem eski yara’’
Efendim? Sizin eski yaranýz yok mu? Emin misiniz? Peki, siz öyle avutun kendinizi… Benimkisi mi? Kanamasý durmaz, dikiþ tutmaz tek yaramdýr… Aslýnda asla eskitemediðim nadide bir kavramdýr Ve eski sevgiliyi unutmak haramdýr…
NOT: Bu mensur þiiri okurken ve eþlik eden melodiyi dinlerken, aklýnýza ilk kim geldiyse maziden; Ondan size selam olsun…
Antakya, 23 Ekim 2020 Ali Asafoðullarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.