YAZARAK ÇOĞALDIĞIM...

Sözcüklerim bakir ve yalýn, gözümün bebeði
Her günde boy ölçüþtüðüm hayalet
Demesi o ki:
Mezarý çok darmýþ en çok da asýlý kaldýðý çýnar
Baba yarýsýymýþ onu kucaklayan
Anne yarýsý bir özlemle
Duyduðu açlýk ve hasret
Kefen bezinde sakladýðý üç beþ damla ve kan…

Medeniyet çukurunda boðulmuþ bizimki:
Acýnýn parayla yok olma ihtimali
Daha çok tüketim daha çok menfaat
Mademki uymaktý payýna düþen
Uyanýk geçinenlerden olmasa da
Safiyet yüklü benliðiyle
Kucak açmýþ o da sefalet yüklü bir zenginlik.

Gözünü boyayan ihtiras nice kart
Zenginliði tembihleyen
Zarf dolusu dekont
Maaþýna haciz gelen bir cehalet
Ne de olsa esaretindeydi medeniyet çemberinin.

Sözü uzatmaksa son dileðim
Sonda söyleyeceðimi baþtan mý söylemeliydim?
Bir hece ihlali acýnýn açýlýmý
Açýsý yüreðin ve acýnýn
Aslýnda kâinatýn güftesi saklý mýsralarda
Þapkasýndan tavþan çýkaran sihirbaz edasýyla

Þair olmak neyime ki?
Neyden ibaretsem
Nem tutmuþ sefil yüreðime sorsunlar bakalým:
Vücudumun damarlarýnda tortu
Ne zamanki sözcük akýþýmý kessem düþüncelerle
Saf tuttuðum bir merhale
Mademki özüm de öznem de insan…

Geçit vermeyen kimse
Ne kindar ne nefsine tapan
Azýða aldým ben neþeyi
Azýmsanmayacak kadar da bir coþku
Ýbrem tetiklerken hayalleri
Düþ gücümde saklý iç cep
Cebimde saklý güncem
Günümü yaþanýr kýlan
Elbet insanlýða ve sevgiye duyduðum özlem
Bir de kalp gözüm kýrpýþtýran.

Ne kinaye ne safsata
Sözcüklerim çýkarsýz ve hayâ yüklü
Yalaný da yok üstelik kalemin
Azýcýk açýldýysam enginliklere
Mazur görsün beni þiir yürekli þiir sevenim.

Ýzafi bir nokta olduðunun bilincindeyim elbet:
Kayýp ruhumun ve neþemin
Özrüme vakýf bir asalet
Sessizliðimle kefilim üstelik
Hem aþka hem acýya hem yalnýzlýða
Örtündüðüm kadar
Uçuþan saçlarýma konan kelebek þiirlerim
En fazla bir günlüktür hasretini çektiðim
Elbet kaleme abandýðým
Abayý yaktýðým kâinat
Ýlahi Aþkýn gücüne vakýf
Endamlý olsa neye yarar ki içimdeki c/esaret?

Öncemden çýkýp yola
Anda kaybolduðum.
Yarýna varmaksa tuttuðum rota
Kim bilebilir ki yarýnýn mutunu?
Sancýlý olmasa da ömür
Sevdalandýðým doðru:
Elbet bilinmeze ve bilindik neyse karaladýðým
Bir sayfada açacak güneþe duyduðum inanç
Sevgiyle parýldayan evren ve gözlerim
Görünenden çok çok öte bir okyanus
Ýçimde dalgalý sözcüklerim
Buruþuk gömleðim
Ve alýn terim
Verdiðim emeðe helal olsun üstelik
Mademki dünyaya geldik sevmek için
Elbet tek gerçek.

Yazarak çoðaldýðým ve tutunduðum hayata
Hatmettiðim her hece
Hamt ettiðim aþkýn nezdinde
Harap olsa da ömür
Kaderimin ne derse baþým gözüm üstüne
Sefasýný sürdüðüm bunca acý ve sevgi
Baþým deðer deðmez arþa
Lakin yolum belli ilk günden beri.


Sosyal Medyada Paylaşın: