YALNIZLIĞIN ŞARKISI

Titrek bir el gibi okþarcasýna
Bedenimi saran o rüzgârýn kasvetli nefesi
Serin, durgun bir akþamüstü
Yalnýzlýðýmý hissettim
Akarsular çekilirken yataðýndan
Býraktýðý kuru çatlaklar gibi
O yorgun, kurumuþ, çatlamýþ dudaklarým
Issýz bir yalnýzlýða bürünmüþken dilim
Yalnýzlýðýn þarkýsýný ýslýkla çalmakta
Yalnýzlýðýn korkusu, dehþeti sardý galiba
Islýk sesi artýk titrek geliyor
Aniden düþerken boþluða
Tutunacak bir dalý elim, bilsen ki nasýl arýyor
Yalnýzlýðýn þarkýsý inliyor boþlukta
Yorgun gözlerim kaþýnýyor
Ovuþturuyorum
Gözlerimi açtým ki düþmekteyim, düþüyorum


Sosyal Medyada Paylaşın: